
«Ποτέ Δεν Θα Παραδώσουμε τη Σημαία μας στους Ακροδεξιούς», Υπόσχεται ο Στάρμερ Μετά τις Ταραχές
«Η Βρετανία Δεν Θα Παραδώσει Ποτέ τη Σημαία της στους Ακροδεξιούς», Υπόσχεται ο Στάρμερ Μετά τις Βίαιες Διαδηλώσεις
Σε μια στιγμή που η Βρετανία δοκιμάζεται από κοινωνικές εντάσεις, ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ έστειλε σήμερα ένα ισχυρό μήνυμα ενάντια στην ακροδεξιά βία και τον ρατσιστικό εκφοβισμό, μετά από μια από τις μεγαλύτερες ακροδεξιές διαδηλώσεις στο Λονδίνο εδώ και δεκαετίες. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές όπως το The Guardian και το Reuters, ο Στάρμερ κατήγγειλε τις επιθέσεις κατά αστυνομικών και τις προσπάθειες εκφοβισμού μειονοτήτων, δηλώνοντας ότι «η Βρετανία δεν θα παραδώσει ποτέ τη σημαία της σε ακροδεξιούς διαδηλωτές» που τη χρησιμοποιούν για να σπείρουν φόβο και διχασμό. Η σημαία, είπε, συμβολίζει την ποικιλομορφία και την ανοχή, και όχι τη βία.
Η Πορεία που Ταρακούνησε το Λονδίνο: Βία και Σημαίες
Το Σάββατο, περίπου 150.000 διαδηλωτές κατέκλυσαν το κεντρικό Λονδίνο στην πορεία “Unite the Kingdom”, οργανωμένη από τον ακροδεξιό ακτιβιστή Τόμι Ρόμπινσον (Στίβεν Γιάξλεϊ-Λένον). Ξεκινώντας από το Whitehall και φτάνοντας στο Trafalgar Square, η διαδήλωση επικεντρώθηκε σε ζητήματα όπως η μετανάστευση, αλλά γρήγορα εξελίχθηκε σε βίαιες συγκρούσεις. Η αστυνομία του Λονδίνου (Met) ανέφερε 26 τραυματίες αστυνομικούς –τέσσερις σοβαρά– και δεκάδες συλλήψεις για επιθέσεις και διατάραξη της τάξης. Με 1.000 αξιωματικούς και επιπλέον 500 από άλλες δυνάμεις, η αστυνομία απέτρεψε την ακροδεξιά πορεία από το να συγκρουστεί με μια αντεργατική διαδήλωση 5.000 ατόμων από την ομάδα Stand Up To Racism.
Η σημαία του Αγίου Γεωργίου κυριαρχούσε, αλλά αντί για εθνική υπερηφάνεια, χρησιμοποιήθηκε από πολλούς ως σύμβολο εκφοβισμού, με συνθήματα κατά μεταναστών και μειονοτήτων. Ο Ρόμπινσον, μέσω βιντεοσύνδεσης, κάλεσε σε “ενότητα” κατά της κυβέρνησης, ενώ ο Έλον Μασκ, σχολιάζοντας την πορεία, προειδοποίησε για “ερχόμενη βία” και ζήτησε αλλαγή ηγεσίας. Η αντεργατική πορεία, αντίθετα, προωθούσε την ανοχή, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό σκηνικό. Οργανώσεις όπως η Hope Not Hate χαρακτήρισαν την ακροδεξιά διαδήλωση «τη μεγαλύτερη στην ιστορία της Βρετανίας», αν και μικρότερη από τις υπερβολικές προβλέψεις των διοργανωτών.
Η Απάντηση του Στάρμερ: Υπεράσπιση της Ενότητας
Σήμερα, ο Στάρμερ, σε δήλωση στο The Guardian και ανάρτηση στο X, πήρε σαφή θέση: «Οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην ειρηνική διαμαρτυρία – είναι βασική αξία της χώρας μας. Αλλά δεν θα ανεχτούμε επιθέσεις σε αστυνομικούς που κάνουν τη δουλειά τους ή εκφοβισμό πολιτών λόγω της καταγωγής ή του χρώματός τους. Η Βρετανία είναι περήφανη για την ανοχή, την ποικιλομορφία και τον σεβασμό. Η σημαία μας αντιπροσωπεύει τη ποικιλόμορφη χώρα μας και δεν θα την παραδώσουμε ποτέ σε όσους τη χρησιμοποιούν ως σύμβολο βίας, φόβου και διχασμού».
Αυτή η δήλωση ήρθε μετά από πιέσεις από Εργατικούς βουλευτές και αντιφασιστικές ομάδες, που ζητούσαν από τον Στάρμερ να αντιμετωπίσει την ακροδεξιά ρητορική. Υποσχέθηκε ότι οι υπεύθυνοι για τη βία θα λογοδοτήσουν, ενώ τόνισε ότι η ειρηνική διαμαρτυρία παραμένει πυλώνας της δημοκρατίας. Υπουργός του υπουργικού συμβουλίου σχολίασε ότι η πορεία ήταν «συναγερμός» για την αντιμετώπιση θεμάτων όπως η μετανάστευση, καλώντας σε ενίσχυση της κοινωνικής ενότητας.
Τι Σημαίνει Αυτό για τη Βρετανία;
Η άνοδος της ακροδεξιάς στη Βρετανία, τροφοδοτούμενη από ανησυχίες για μετανάστευση και οικονομία, αντηχεί σε όλη την Ευρώπη. Η βία κατά αστυνομικών και ο εκφοβισμός μειονοτήτων, όπως μουσουλμάνων και μεταναστών, θυμίζουν παλαιότερες ταραχές, όπως του 2011, και θέτουν ερωτήματα για τη συνοχή της κοινωνίας. Οργανώσεις όπως η Hope Not Hate καλούν σε άμεση δράση κατά της ρητορικής του μίσους, ενώ βουλευτές πιέζουν τον Στάρμερ να ενισχύσει τις πολιτικές ενάντια στον ρατσισμό.
Η δέσμευση του Στάρμερ να μην «παραδώσει τη σημαία» στους ακροδεξιούς είναι ένα μήνυμα ενότητας, αλλά και πρόκληση. Με φωνές όπως του Μασκ να εντείνουν τις εντάσεις, η Βρετανία καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να υπερασπιστεί την ταυτότητά της ως έθνος ανοχής. Η σημαία, όπως είπε ο Στάρμερ, πρέπει να ενώνει, όχι να διχάζει – και η μάχη για αυτό το ιδανικό μόλις ξεκίνησε.