Σόφι Ναϊγουάιντε: Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός «παιδί θαύμα» σε ηλικία 24 ετών
Η Σοφή Ναϊγουάιντε και η Ταραχώδης Καριέρα της
Η Σόφι Ναϊγουάιντε, η νεαρή ηθοποιός που χρησιμοποίησε το ταλέντο της για να ενσαρκώσει συναισθηματικούς ρόλους, άφησε τον κόσμο το περασμένο έτος. Η θλίψη που συνοδεύει τον θάνατό της, σε ηλικία μόλις 24 ετών, έχει συγκλονίσει πολλούς θαυμαστές και συναδέλφους. Ήταν γνωστή για τον ρόλο της στην ταινία «Mammoth» το 2009, όπου υποδύθηκε την κόρη των Μισέλ Γουίλιαμς και Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ.
Οι Συναισθηματικοί Ρόλοι της Ναϊγουάιντε
Η Σόφι εμφανίστηκε σε επτά ταινίες μέχρι την ηλικία των 10 ετών, αποδεικνύοντας από νωρίς το ταλέντο της. Σημαντική ήταν η συμμετοχή της στην ταινία «An Invisible Sign» το 2010, όπου έπαιξε έναν ρόλο που περιλάμβανε την απώλεια και τον πόνο. Η κριτική από την New York Times χαρακτηριστικά επαίνεσε την ερμηνεία της, αναγνωρίζοντας την ως ένα ταλέντο που θα έπρεπε να έχει ένα λαμπρό μέλλον μπροστά της.
Η Θλίψη της Οικογένειας και ο Ξαφνικός Θάνατος
Η οικογένεια της Ναϊγουάιντε ανακοίνωσε την απώλεια της στις 14 Απριλίου, χωρίς ωστόσο να προσδιορίσει την αιτία του θανάτου της. Σε δήλωσή τους, τόνισαν τη θλίψη και τα ψυχολογικά τραύματα που την ταλάνιζαν, προσδιορίζοντας ότι η νεαρή ηθοποιός προσπαθούσε να διαχειριστεί μόνη της την κατάσταση.
Στην ταινία Mammoth (2009) του σκηνοθέτη Λούκας Μούντισον, η Σόφι Ναϊγουάιντε υποδυόταν την Τζάκι, μια κοπέλα που περνά πολύ χρόνο με την Φιλιππινέζα νταντά της (Μαρίφε Νεσέσιτο), ενώ οι γονείς της είναι πολύ απασχολημένοι για να τη φροντίσουν. Η νεαρή ηθοποιός ήταν μεταξύ των μελών του καστ που ταξίδεψαν στο Βερολίνο για να προωθήσουν το σουηδικό δράμα στην παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Η ανακοίνωση της οικογένειας της
«Η Σόφι ήταν ένα καλό και έμπιστο κορίτσι. Συχνά αυτό την έκανε έρμαιο στα χέρια των άλλων. Έγραφε και σχεδίαζε ασταμάτητα, και μεγάλο μέρος αυτών των έργων απεικονίζει το βάθος που είχε, καθώς και τον πόνο που έφερε. Πολλά από τα γραπτά και τα έργα της είναι χάρτες των αγώνων και των τραυμάτων της. Ακόμα και με αυτούς τους χάρτες, τις διαγνώσεις και τις δικές της αποκαλύψεις, οι άνθρωποι που ήταν πιο κοντά της, μαζί με θεραπευτές, αστυνομικούς και άλλους που προσπάθησαν να την βοηθήσουν, είναι συντετριμμένοι που οι προσπάθειές τους δεν μπόρεσαν να τη σώσουν από την μοίρα της. Εξαρτήθηκε από τη δική της αυτοθεραπεία για να αντιμετωπίσει όλο το τραύμα και την ντροπή που κρατούσε μέσα της, και αυτό οδήγησε στον θάνατό της. Επαναλάμβανε ότι θα το “διαχειριστεί” μόνη της και ήταν αποφασισμένη να απορρίψει την θεραπεία που ίσως να την είχε σώσει».
Η Σόφι φαινόταν πιο ευτυχισμένη σε ένα κινηματογραφικό σετ, να γίνεται κάποιος άλλος. Ήταν ένα ασφαλές μέρος γι’ αυτήν… οι θιασώτες και οι συνεργάτες της καλλιέργησαν τα ταλέντα της και την ευημερία της. Ήταν μια ενθουσιώδης περιηγητής και μάζευε τα έθιμα και ακόμα και τις γλώσσες οποιουδήποτε τόπου επισκεπτόταν. Έκανε εύκολα φίλους στα σχολεία της και έβλεπε το καλό σε όλους. Ο θάνατός της άφησε ένα κενό σε όλους. Θλίψη, απώλεια, καρδιοχτύπι και ακόμα και θυμός είναι παρόντα για εκείνους που την αγαπούσαν και τώρα θα πρέπει να συνεχίσουν χωρίς το γέλιο της, το μεταδοτικό πάθος της και την ενέργειά της, χωρίς τα καταπληκτικά μπλε μάτια της που μπορούσαν να κοιτάξουν κατευθείαν στην ψυχή κάποιου».
