Θανάσης Κατερινόπουλος: Η συγκινητική ιστορία για το ζεϊμπέκικο που έγινε viral – «Το πρώτο που χόρεψα μετά την απώλεια του γιου μου»
Πρώτη φορά μετά την απώλεια
Ο Θανάσης Κατερινόπουλος, μέσα από μια πρόσφατη συνέντευξή του στην εκπομπή «Πρωινό Σουσου», μοιράστηκε μια βαθιά προσωπική στιγμή που αγγίζει τις καρδιές πολλών. Αναφερόμενος στο ζεϊμπέκικο που χόρεψε, αποκάλυψε ότι ήταν το πρώτο που στην πραγματικότητα ένιωσε πως έκανε μετά την απώλεια του γιου του το 2017. Η στιγμή αυτή, γεμάτη συναισθηματική φόρτιση, έφερε στην επιφάνεια τις αναμνήσεις και τον πόνο, αλλά και την ελπίδα που τον συντροφεύει.
Η υποστήριξη της συζύγου του
Ο Θανάσης δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη σύζυγό του, την οποία αποκάλεσε «ήρεμη δύναμη δίπλα του». Αυτή η υποστήριξη είναι καθοριστική για το πώς καταφέρνει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και να κρατήσει τη μνήμη του γιου του ζωντανή. Η σύζυγός του, που στέκεται αρωγός σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, φαίνεται να είναι το στήριγμα που χρειάζεται για να διατηρήσει την ισορροπία ανάμεσα στη χαρά και τη λύπη.
«Ο τηλεθεατής δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τις αστυνομικές υποθέσεις, επειδή ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθεί στη θέση ενός θύματος. Υπάρχει μεγάλη τοξικότητα στο twitter από ανώνυμα προφίλ, έχω κινηθεί νομικά απέναντι σε λογαριασμούς που με συκοφάντησαν», είπε αρχικά ο Θανάσης Κατερινόπουλος.
Ο Θανάσης Κατερινόπουλος είπε στη συνέχεια: «Η σύζυγός μου είναι η ήρεμη δύναμη δίπλα μου, μου έχει σταθεί πολύ στη ζωή μου. Δεν μπορώ να εκφραστώ όταν πονάω ψυχικά, αλλά η Ράνια έχει την ικανότητα να με καταλαβαίνει ακόμα κι όταν δεν μιλάω»
Η σημασία του ζεϊμπέκικου
Το ζεϊμπέκικο, ένα χορός που εκφράζει βαθιά συναισθήματα, ήταν η κατάλληλη επιλογή για να αποδράσει από τη θλίψη του. Ο Θανάσης μοιράστηκε ότι η εμπειρία του ήταν «χαρμολύπη», έντονα φορτισμένη με συναισθήματα που αποτυπώνουν τη ζωή και τον πρόωρο αποχωρισμό. Η κίνηση του να χορέψει μετά από τόσα χρόνια είναι ένα αγωνιστικό βήμα προς τη θεραπεία και την αποδοχή. Μέσα από το χορό, αναδύει την ψυχή του και προάγει τη μνήμη του γιου του.
«Ήταν το πρώτο ζεϊμπέκικο που χόρεψα μετά το 2017, μετά την απώλεια του γιου μου. Μου βγήκε και το έκανα με μια χαρμολύπη».
