Άρης Σερβετάλης: “Ο άνθρωπος έχει ψυχή απ’ την πρώτη στιγμή της σύλληψης του”, γράφει μετά τις αντιδράσεις
Η Απάντηση του Άρη Σερβετάλη
Μετά από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η δήλωσή του σχετικά με τις αμβλώσεις, ο Άρης Σερβετάλης ανήρτησε ένα μακροσκελές κείμενο στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram. Σε αυτό τόνισε τη σημασία που δίνουμε στο σώμα, εις βάρος της ψυχής. Ο ηθοποιός, με τον τρόπο του, μας καλεί να επαναστατήσουμε απέναντι σε αυτή την τάση.
Η Φιλοσοφία Πίσω από τις Δηλώσεις
Στο κείμενό του, ο Σερβετάλης επισημαίνει ότι «όλα είναι θέμα προορισμού». Θεωρεί πως ακόμα και η απόφαση να εγκαταλείψει κανείς ένα παιδί είναι προτιμότερη από την απώλεια του. Ο ηθοποιός αναδεικνύει τον ρόλο της θείας πρόνοιας και πόσο σημαντική είναι η διαδρομή της ζωής που δίνεται σε κάθε ψυχή, από τη στιγμή της σύλληψης της.
Εστιάζοντας στην Ψυχή
Η δήλωση του Άρη Σερβετάλη ότι «στην εποχή μας δίνουμε σημασία μόνο στο σώμα» είναι μια προειδοποίηση. Ολόκληρη κοινωνία φαινομενικά αγνοεί την πνευματική διάσταση του ανθρώπου. Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι το έμβρυο δεν είναι απλώς «άθροισμα κυττάρων», αλλά μια εικόνα του Θεού. Αυτή η εκτίμηση της ψυχής και του ανθρώπινου αξιώματος είναι υψίστης σημασίας στην εποχή μας, και αξίζει να την αναλογιστούμε.
«Πετάω. Η σκέψη που υπάρχει πίσω απ’ τη φράση “να το πετάξει” είναι ότι ακόμα κι ένα τόσο σκληρό γεγονός όπως το ν’ αφήσει κανείς ένα παιδί στο δρόμο, ή σε κάποιον άλλο ή σε κάποιο ορφανοτροφείο είναι προτιμότερο απ’ το να πεθάνει αυτό το παιδί. Υπάρχει η πρόνοια του Θεού που αναλαμβάνει να το σκεπάζει, δίνεται η ευκαιρία στο παιδί να διαγράψει την δική του διαδρομή στη ζωή. Στην άλλη περίπτωση καταδικάζεται. Ο άνθρωπος έχει ψυχή απ’ την πρώτη στιγμή της σύλληψης του, αυτό είναι το πολύτιμο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, το έμβρυο δεν είναι ένας αριθμός κυττάρων, είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, μια εικόνα Θεού. Η διαφορά είναι πως στην εποχή μας δίνουμε σημασία μόνο στο σώμα, αδιαφορούμε γι’ αυτή την ψυχή. Αυτή όμως υπάρχει, φωνάζει».
«Είναι μια άποψη που διατυπώνω με αφορμή μια σχετική ερώτηση που μου έγινε έξω από το θέατρο μετά την παρά- σταση. Με όλον αυτό τον θόρυβο που προκλήθηκε, αναρρωτιέμαι αν αυτός που κάνει την ερώτηση είναι έτοιμος ν’ ακούσει μια απάντηση. Αναρωτήθηκα γιατί ενδιαφέρει κάποιον η άποψη μου πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, γιατί να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση έξω απ’ το θέατρο μετά από μια παράσταση, πόσο μπορεί να εδιαφέρει η άποψη ενός ηθοποιού. Δεν αισθάνομαι ότι η άποψη μου έχει κάποια αξία εφόσον όμως ρωτήθηκα οι πεποιθήσεις μου και αυτά που πρεσβεύω είναι πάνω και πέρα από την ιδιότητα μου και το φύλο μου, δεν χρειάζεται να είμαι γυναίκα για να κρίνω την πράξη την άμβλωσης. Δεν κρίνω το πρόσωπο αλλά την πράξη. Η ελευθερία του λόγου λένε πως είναι μια αρχή, ένα δικαίωμα που έχει κατακτηθεί σ αυτή την πολιτισμένη κοινωνία, όπως ακριβώς το δικαίωμα να ορίζει κανείς το σώμα του αδιαφορώντας για την ψυχή του».