Τραμπ και G7: Σύμμαχοι ή Αντίπαλοι στην Παγκόσμια Σκηνή;
Καθώς οι ηγέτες της G7 συγκεντρώθηκαν τον Ιούνιο του 2025 στην Αλμπέρτα του Καναδά, η σκιά του Ντόναλντ Τραμπ, του 47ου προέδρου των ΗΠΑ, κάλυψε τις συζητήσεις. Η επιστροφή του στον Λευκό Οίκο έχει αναζωπυρώσει ερωτήματα για τη στάση του απέναντι στους παραδοσιακούς συμμάχους: Είναι ο Τραμπ με το μέρος τους ή μήπως αποτελεί απειλή για τη συνοχή της Δύσης; Η πρόσφατη αρθρογραφία και οι εξελίξεις φωτίζουν μια σύνθετη εικόνα, όπου η πολιτική του «Πρώτα η Αμερική» προκαλεί τόσο ανησυχίες όσο και στρατηγικές αναπροσαρμογές.
Η G7, που αποτελείται από τις επτά ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου (Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ), μαζί με την ΕΕ ως μη απαριθμημένο μέλος, έχει ιστορικά λειτουργήσει ως πλατφόρμα συντονισμού για παγκόσμια ζητήματα, από το εμπόριο και την ασφάλεια μέχρι την κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, η παρουσία του Τραμπ στη φετινή σύνοδο έφερε στο προσκήνιο τις εντάσεις που προκαλεί η απρόβλεπτη εξωτερική του πολιτική. Σύμφωνα με αναλύσεις, η ρητορική του, που συχνά χαρακτηρίζεται από απειλές για δασμούς και αμφισβήτηση της αξίας συμμαχιών όπως το ΝΑΤΟ, έχει ωθήσει τους συμμάχους να επανεκτιμήσουν τη θέση τους.
Ένα από τα κεντρικά ζητήματα που απασχόλησαν τη σύνοδο ήταν οι εμπορικές σχέσεις. Ο Τραμπ έχει απειλήσει με δασμούς 25% σε ευρωπαϊκά προϊόντα, ιδιαίτερα αυτοκίνητα, προκαλώντας ανησυχία για έναν πιθανό διατλαντικό εμπορικό πόλεμο. «Δεν μπορείς να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντά σου με δασμούς και ταυτόχρονα να διατηρείς ανέπαφες τις συμμαχίες», σχολίασε ευρωπαίος αναλυτής, υπογραμμίζοντας το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι ηγέτες της G7. Παράλληλα, η απειλή του Τραμπ για την κυριαρχία του Καναδά και της Γροιλανδίας έχει εντείνει την αίσθηση ότι οι ΗΠΑ, υπό την ηγεσία του, ενδέχεται να προτάξουν μονομερείς κινήσεις έναντι της συλλογικής συνεργασίας.
Η στάση του Τραμπ απέναντι στο ΝΑΤΟ αποτελεί ακόμα ένα σημείο τριβής. Κατά την προηγούμενη θητεία του, είχε χαρακτηρίσει τη συμμαχία «παρωχημένη», ενώ πρόσφατες δηλώσεις του ότι θα «ενθάρρυνε» ρωσικές επιθέσεις σε μέλη του ΝΑΤΟ που δεν πληρούν τις αμυντικές τους δαπάνες έχουν προκαλέσει σοκ. Αν και ορισμένοι, όπως ο πρώην συνεργάτης του Άντονι Σκαραμούτσι, υποστηρίζουν ότι ο Τραμπ ζητά απλώς μεταρρύθμιση του ΝΑΤΟ για να ανταποκριθεί στις σύγχρονες προκλήσεις, η ρητορική του ενισχύει την καχυποψία ότι βλέπει τις συμμαχίες ως συναλλαγές και όχι ως δεσμούς κοινών αξιών.
Παράλληλα, η G7 αντιμετώπισε την πρόκληση της γεωπολιτικής ισορροπίας. Η φιλική στάση του Τραμπ απέναντι σε ηγέτες όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η υποστήριξή του σε πολιτικές που ευνοούν τη Ρωσία, όπως αναφέρουν ειδικοί, έχουν εγείρει φόβους ότι η Δύση αποδυναμώνεται έναντι αυταρχικών καθεστώτων. Ωστόσο, η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, που θεωρείται ιδεολογικά κοντά στον Τραμπ, αναδεικνύεται ως πιθανή γέφυρα μεταξύ της ΕΕ και της νέας αμερικανικής διοίκησης, επιχειρώντας να διατηρήσει την ενότητα της G7.
Οι σύμμαχοι, από την πλευρά τους, δεν μένουν αδρανείς. Η ΕΕ και ο Καναδάς ενισχύουν τις διμερείς τους σχέσεις, ενώ η Γαλλία και η Γερμανία προωθούν μια πιο αυτόνομη ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική. Η επίσκεψη του Εμανουέλ Μακρόν στη Γροιλανδία πριν από τη σύνοδο, ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τη Δανία, υπογράμμισε την αποφασιστικότητα των Ευρωπαίων να αντισταθούν σε πιέσεις. «Οι ηγέτες της G7 ψάχνουν τρόπους να συνεργαστούν χωρίς να εξαρτώνται από τις διαθέσεις του Τραμπ», σημειώνει αναλυτής σε πρόσφατο άρθρο, αντικατοπτρίζοντας τη στροφή προς μεγαλύτερη αυτονομία.
Συμπερασματικά, η σύνοδος της G7 του 2025 αποκάλυψε μια Δύση σε σταυροδρόμι. Ο Τραμπ, με την πολιτική του που συνδυάζει εκβιασμούς και συναλλαγές, δοκιμάζει την αντοχή των συμμαχιών, ενώ οι ηγέτες της G7 καλούνται να ισορροπήσουν μεταξύ συνεργασίας και αυτοπροστασίας. Το ερώτημα «Είναι ο Τραμπ με το μέρος μας ή εναντίον μας;» παραμένει αναπάντητο, αλλά η απάντηση ίσως κρύβεται στις κινήσεις που θα ακολουθήσουν: θα επιλέξουν οι σύμμαχοι τη διπλωματική αντίσταση ή την προσαρμογή στην «τέχνη της συμφωνίας» του Τραμπ;
