Η Τηλεφωνική Πρόταση Ερντογάν στον Μακρόν: Μεσολάβηση στις Συνομιλίες Ρωσίας-Ουκρανίας
Στις 21 Αυγούστου 2025, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, δήλωσε ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να φιλοξενήσει κάθε προσπάθεια για ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, όπως ανακοίνωσε η Τουρκική Προεδρία. Η συνομιλία, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Γαλλίας, κάλυψε τις διμερείς σχέσεις, την κατάσταση στη Γάζα και άλλα περιφερειακά ζητήματα. Ωστόσο, η φαινομενικά εποικοδομητική στάση του Ερντογάν εγείρει ερωτήματα για το κατά πόσο η Τουρκία μπορεί να λειτουργήσει ως ουδέτερος μεσολαβητής ή αν η πρόταση αυτή αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου διπλωματικού ελιγμού.
Υπολογισμένες Κινήσεις ή Ειλικρινής Διπλωματία;
Η τηλεφωνική πρόταση του Ερντογάν έρχεται σε μια περίοδο που η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας παραμένει άλυτη, με την Τουρκία να επιχειρεί να διατηρήσει μια λεπτή ισορροπία. Ως μέλος του ΝΑΤΟ, η Άγκυρα υποστηρίζει την Ουκρανία με στρατιωτικό εξοπλισμό, όπως drones, αλλά ταυτόχρονα αποφεύγει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, διατηρώντας στενές οικονομικές σχέσεις με τη Μόσχα. Αυτή η διπλή στάση καθιστά την αξιοπιστία της Τουρκίας ως μεσολαβητή αμφισβητήσιμη, καθώς η διεθνής κοινότητα αναρωτιέται αν ο Ερντογάν επιδιώκει να ενισχύσει τη γεωπολιτική επιρροή της χώρας του αντί για ουσιαστική ειρήνευση.
Η Πίεση της Δύσης και η Τουρκική Στρατηγική
Κατά τη συνομιλία, ο Μακρόν υπογράμμισε την ανάγκη για διεθνή συνεργασία, ενώ η Γαλλία, μαζί με άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πιέζει για μια 30ήμερη κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, με απειλές για νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η Τουρκία, που έχει φιλοξενήσει συνομιλίες στο παρελθόν χωρίς σημαντικά αποτελέσματα, φαίνεται να εκμεταλλεύεται την τηλεφωνική αυτή επικοινωνία για να προβάλει τον εαυτό της ως βασικό παίκτη στη διεθνή σκηνή. Ωστόσο, η στάση του Ερντογάν περιπλέκεται από την εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Τουρκία, όπου οι πρόσφατες συλλήψεις πολιτικών αντιπάλων έχουν πυροδοτήσει αντιδράσεις και κατηγορίες για αυταρχισμό.
Διπλωματικές Φιλοδοξίες και Εσωτερικές Αντιφάσεις
Η τηλεφωνική δέσμευση του Ερντογάν να φιλοξενήσει ειρηνευτικές συνομιλίες συνοδεύεται από την έκφραση προθέσεων για ενίσχυση της συνεργασίας με τη Γαλλία, ιδιαίτερα στον αμυντικό τομέα. Όμως, η διεθνής εικόνα της Τουρκίας υπονομεύεται από την εσωτερική καταστολή και την αμφιλεγόμενη εξωτερική της πολιτική. Οι κριτικές από ευρωπαϊκούς ηγέτες για την υποχώρηση των δημοκρατικών θεσμών στην Τουρκία εντείνουν τις αμφιβολίες για την ικανότητά της να διαδραματίσει έναν ειλικρινή ρόλο στη διεθνή διπλωματία.
Η τηλεφωνική πρόταση του Ερντογάν στον Μακρόν να φιλοξενήσει η Τουρκία τις συνομιλίες Ρωσίας-Ουκρανίας μπορεί να φαίνεται ως βήμα προς την ειρήνη, αλλά η ιστορία και η τρέχουσα στάση της Άγκυρας υποδηλώνουν ότι η κίνηση αυτή μπορεί να εξυπηρετεί περισσότερο τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες του Ερντογάν παρά την επίλυση της κρίσης. Η διεθνής κοινότητα παραμένει επιφυλακτική, καθώς η επιτυχία οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης εξαρτάται από τη βούληση όλων των πλευρών, και όχι μόνο από τις διπλωματικές πρωτοβουλίες της Τουρκίας.
