Πλαστικό που Λιώνει στη Θάλασσα σε Μόλις Μία Ώρα: Η Επανάσταση από την Ιαπωνία κατά της Ρύπανσης
Μια ανακάλυψη που μπορεί να αλλάξει το μέλλον των ωκεανών έρχεται από την Ιαπωνία, όπου ερευνητές ανέπτυξαν ένα πλαστικό που διαλύεται στο θαλασσινό νερό μέσα σε λίγες ώρες, προσφέροντας μια ελπιδοφόρα λύση στη μάστιγα της πλαστικής ρύπανσης που απειλεί τη θαλάσσια ζωή. Ενώ οι προσπάθειες για τη δημιουργία βιοδιασπώμενων πλαστικών συνεχίζονται εδώ και δεκαετίες, η ομάδα από το Κέντρο RIKEN για την Επιστήμη της Αναδυόμενης Ύλης και το Πανεπιστήμιο του Τόκιο ισχυρίζεται ότι το νέο τους υλικό ξεπερνά τα προηγούμενα, διασπώμενο ταχύτατα χωρίς να αφήνει πίσω υπολείμματα.
Σε ένα εργαστήριο στην πόλη Wako, κοντά στο Τόκιο, οι επιστήμονες πραγματοποίησαν μια εντυπωσιακή επίδειξη: ένα μικρό κομμάτι του καινοτόμου πλαστικού εξαφανίστηκε μέσα σε ένα δοχείο με αλμυρό νερό μετά από μόλις μία ώρα ανακατεύματος. Η ταχύτητα αποσύνθεσης αυτού του υλικού το διαφοροποιεί από τα παραδοσιακά βιοδιασπώμενα πλαστικά, όπως το πολυγαλακτικό οξύ (PLA), τα οποία συχνά παραμένουν ανέπαφα στους ωκεανούς λόγω της αδυναμίας τους να διαλυθούν σε θαλασσινό περιβάλλον.
Ο επικεφαλής του έργου, Takuzo Aida, δήλωσε ότι το υλικό διατηρεί τη δύναμη των συμβατικών πλαστικών βασισμένων σε πετρέλαιο, αλλά διασπάται σε αρχικά συστατικά όταν εκτίθεται σε αλάτι. Αυτά τα συστατικά μπορούν στη συνέχεια να υποστούν περαιτέρω επεξεργασία από φυσικά βακτήρια, αποτρέποντας τη δημιουργία μικροπλαστικών που βλάπτουν τη θαλάσσια ζωή και εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα. «Τα παιδιά δεν μπορούν να διαλέξουν τον πλανήτη στον οποίο θα ζήσουν. Είναι καθήκον μας ως επιστημόνων να τους αφήσουμε το καλύτερο δυνατό περιβάλλον», τόνισε ο Aida, υπογραμμίζοντας τη σημασία της έρευνάς τους.
Παρά το γεγονός ότι η ομάδα δεν έχει ακόμη καταρτίσει σχέδια για εμπορευματοποίηση, η καινοτομία έχει ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον του κλάδου συσκευασιών, ενός τομέα που ευθύνεται για μεγάλο μέρος της πλαστικής ρύπανσης. Οι προβλέψεις του ΟΗΕ υποδεικνύουν ότι η ρύπανση από πλαστικά μπορεί να τριπλασιαστεί έως το 2040, προσθέτοντας 23-37 εκατομμύρια μετρικούς τόνους αποβλήτων στους ωκεανούς ετησίως. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανακάλυψη της ιαπωνικής ομάδας έρχεται ως φωτεινό παράδειγμα για την αντιμετώπιση της κλιματικής και περιβαλλοντικής κρίσης.
Οι επιστήμονες συνεχίζουν να εργάζονται για την τελειοποίηση των μεθόδων επίστρωσης του υλικού, ώστε να είναι πρακτικό για καθημερινή χρήση, ενώ η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις. Αν η έρευνα αυτή οδηγήσει σε μαζική παραγωγή, μπορεί να αποτελέσει σταθμό στην προσπάθεια για έναν πιο καθαρό και υγιή πλανήτη.
