13 Απριλίου 2003 – Τα Τέμπη του πόνου: Η μαθητική εκδρομή που βάφτηκε με δάκρυα – Τα 21 αγγελούδια που δεν γύρισαν ποτέ

Ήταν απόγευμα Κυριακής, 13 Απριλίου 2003, όταν η Ελλάδα βυθίστηκε στο πένθος από ένα από τα πιο τραγικά τροχαία δυστυχήματα της σύγχρονης ιστορίας της. Ένα λεωφορείο που μετέφερε 49 μαθητές της Α’ Λυκείου από το Μακροχώρι Ημαθίας, επιστρέφοντας από σχολική εκδρομή στην Αθήνα, συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με νταλίκα που μετέφερε πλάκες νοβοπάν στην κοιλάδα των Τεμπών. Από τη σφοδρή σύγκρουση, 21 μαθητές έχασαν τη ζωή τους επιτόπου, ενώ άλλοι 9 τραυματίστηκαν σοβαρά.

Η νταλίκα, που κινούνταν στο αντίθετο ρεύμα, ξέφυγε από την πορεία της και συγκρούστηκε με το λεωφορείο. Οι πλάκες νοβοπάν που μετέφερε διέλυσαν το πούλμαν, καθιστώντας το έργο των σωστικών συνεργείων εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο. Χρειάστηκαν πάνω από δύο ώρες για τον απεγκλωβισμό των μαθητών.

Η τραγωδία ανέδειξε σοβαρά ζητήματα σχετικά με την οδική ασφάλεια και την ευθύνη των εμπλεκομένων. Ο οδηγός της νταλίκας οδηγούσε συνεχόμενα επί έξι ώρες χωρίς διάλειμμα, ενώ τα ελαστικά του οχήματος ήταν σε κακή κατάσταση. Παράλληλα, το λεωφορείο που μετέφερε τους μαθητές είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί τουλάχιστον τρεις μήνες πριν.

Στη δίκη που ακολούθησε πέντε χρόνια μετά το δυστύχημα, έξι άτομα καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από τέσσερα έως δεκαπέντε χρόνια. Μεταξύ αυτών, ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη, ενώ οι ιδιοκτήτες της νταλίκας και του εργοστασίου νοβοπάν καταδικάστηκαν σε ποινές από 4 έως 14 χρόνια. Ο οδηγός του λεωφορείου που μετέφερε τους μαθητές αθωώθηκε. Παράλληλα, επιδικάστηκε αποζημίωση 8,5 εκατομμυρίων ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων.

Δύο δεκαετίες μετά, το Μακροχώρι Ημαθίας συνεχίζει να θρηνεί για τα παιδιά που δεν γύρισαν ποτέ σπίτι. Η τραγωδία στα Τέμπη παραμένει ένα από τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα στην ελληνική ιστορία, υπενθυμίζοντας την ανάγκη για συνεχή επαγρύπνηση και ευθύνη στην οδική ασφάλεια.

Ας μην ξεχάσουμε ποτέ τα 21 παιδιά που χάθηκαν εκείνο το απόγευμα. Η μνήμη τους ας είναι αιώνια.