Σάμι Μπάσο: Πέθανε στα 28 του – Έζησε περισσότερο από κάθε άλλο ασθενή με το σύνδρομο της προγηρίας
Η Σημαντική Ζωή του Σάμι Μπάσο
Πρόσφατα, ο Σάμι Μπάσο, ο μακροβιότερος ασθενής με προγηρία στον κόσμο, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 28 ετών. Αυτή η σπάνια ασθένεια προκαλεί πρόωρη γήρανση, με τους γιατρούς να είχαν αρχικά εκτιμήσει ότι ο Σάμι θα ζούσε το πολύ μέχρι τα 13 χρόνια του. Ωστόσο, ο Σάμι διέψευσε τις προσδοκίες και έζησε 28 πολύτιμα χρόνια.
Η Εκπαίδευση και οι Σκοποί του
Ο Σάμι, καταγόμενος από την ευρύτερη περιοχή της Βιτσέντσα, είχε σπουδάσει φυσικές επιστήμες. Αυτή η ακαδημαϊκή του κατεύθυνση δεν ήταν απλώς μια επιλογή, αλλά και μια αναγκαία προϋπόθεση για να κατανοήσει τη σπάνια κατάσταση από την οποία υπέφερε. Δημιούργησε μάλιστα μη κερδοσκοπικό οργανισμό με σκοπό την ευαισθητοποίηση λεπτομερειών σχετικά με την προγηρία, δείχνοντας έτσι την αποφασιστικότητά του να συνεισφέρει στην κοινωνία.
Στα 25 του ήταν Διδάκτωρ Μοριακής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα, γιατί ονειρεύεται να βρει μια θεραπεία για τη γενετική προγηρία, την ασθένεια από την οποία πάσχει.
Όταν ο Μπάσο δεν μελετούσε ή δεν εργαζόταν σε έρευνα, πέρναγε τον χρόνο του με τους φίλους του.
«Όταν είμαστε μαζί μας αρέσει να διασκεδάζουμε και να διασκεδάζουμε, τρώμε μαζί, πίνουμε μαζί και παίζουμε μαζί. Μιλάμε για περιπέτειες και κάνουμε όλες τις βλακείες που κάνει κάθε άνθρωπος στην ηλικία μου», έλεγε.
Η Κληρονομιά του Σάμι
Πέντε χρόνια πριν, ο Σάμι Μπάσο τιμήθηκε με το τίτλο του ιππότη της ιταλικής αβασίλευτης δημοκρατίας από τον Ιταλό πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα. Αυτή η αναγνώριση δεν είναι μόνο η επιβράβευση της προσωπικής του πορείας αλλά και η θετική επίδραση που είχε για τόσους ανθρώπους που ζουν με προγηρία. Η κληρονομιά του Σάμι θα συνεχίσει να εμπνέει και να ευαισθητοποιεί, διδάσκοντας μας ότι η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο, ανεξαρτήτως των προκλήσεων που μπορεί να εμφυσήσει.
Ο Μπάσο δήλωνε στο Euronews ότι η οικογένεια και οι φίλοι του τον βοηθούν να αντιμετωπίσει την ασθένεια, «σε κάθε στιγμή με κάνουν να θυμάμαι τα σημαντικά πράγματα στη ζωή μου, με κάνουν να καταλαβαίνω ότι η ασθένεια είναι απλώς ένα μικρό κομμάτι αυτού που είμαι. Μου δίνουν πίστη και δύναμη να ξυπνάω το πρωί και να πέφτω για ύπνο το βράδυ».
