Σε μια κίνηση που μοιάζει βγαλμένη από θεατρική σκηνή, η ακροδεξιά Αυστραλή γερουσιαστής Πολίν Χάνσον έκανε την είσοδό της στη Βουλή φορώντας μπούρκα, το παραδοσιακό μουσουλμανικό ένδυμα πλήρους κάλυψης, με στόχο να πιέσει για την απαγόρευσή του σε δημόσιους χώρους. Το πρωινό της 24ης Νοεμβρίου 2025 στη Κανμπέρα μετατράπηκε σε πεδίο έντονων αντιπαραθέσεων, με την πράξη της να προκαλεί οργισμένες αντιδράσεις από συναδέλφους της και να οδηγεί σε διακοπή της συνεδρίασης για μιάμιση ώρα.
Η Χάνσον, ηγέτιδα του αντιμεταναστευτικού κόμματος One Nation, δεν είναι πρωτάρα σε τέτοιες «δραματικές» εμφανίσεις. Είχε κάνει παρόμοια κίνηση ήδη από το 2017, όταν φόρεσε ξανά μπούρκα στο κοινοβούλιο για να υποστηρίξει την ίδια απαίτηση. Σήμερα, η αφορμή ήταν η πρόσφατη απόρριψη ενός νομοσχεδίου που είχε καταθέσει, το οποίο θα απαγόρευε ενδύματα όπως η μπούρκα και η νικάμπ σε δημόσιους χώρους, επικαλούμενη λόγους εθνικής ασφάλειας και δικαιωμάτων γυναικών. Μπαίνοντας στην αίθουσα της Γερουσίας φορώντας το μαύρο ένδυμα που κάλυπτε πλήρως το πρόσωπό της, η Χάνσον αρνήθηκε κατηγορηματικά να το βγάλει, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του προέδρου της Γερουσίας. Το αποτέλεσμα; Η συνεδρίαση «πάγωσε» προσωρινά, ενώ οι κάμερες κατέγραψαν σοκαρισμένες εκφράσεις στα πρόσωπα των άλλων βουλευτών.
Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες και καταιγιστικές, ιδιαίτερα από μουσουλμάνες πολιτικούς που είδαν στην πράξη αυτή μια ξεκάθαρη εκδήλωση ρατσισμού. Η Μεχρίν Φαρούκι, γερουσιαστής των Πρασίνων από τη Νέα Νότια Ουαλία και η πρώτη μουσουλμάνα στη Γερουσία, χαρακτήρισε την κίνηση «ωμό ρατσισμό» και «επιθετική πρόκληση» εναντίον της μουσουλμανικής κοινότητας. «Αυτή η γερουσιαστής δεν σέβεται τίποτα πέρα από την ατζέντα της», δήλωσε, τονίζοντας ότι τέτοιες ενέργειες υπονομεύουν την ποικιλομορφία της Αυστραλίας. Παράλληλα, η Φατίμα Πάιμαν, ανεξάρτητη βουλευτής από τη Δυτική Αυστραλία και επίσης μουσουλμάνα, αποκάλεσε την εμφάνιση «επαίσχυντη» και «ανάρμοστη για ένα κοινοβούλιο που πρέπει να ενώνει, όχι να διχάζει».
Δεν έμειναν πίσω ούτε οι πολιτικοί από τα μεγάλα κόμματα. Η Πένι Γουόνγκ, αρχηγός της ομάδας των Εργατικών στη Γερουσία, υπέβαλε πρόταση για την αποβολή της Χάνσον από την αίθουσα, χαρακτηρίζοντάς την συμπεριφορά «ανάξια ενός μέλους του κοινοβουλίου». Η Αν Ράστον, αναπληρωματική επικεφαλής της αντιπολίτευσης από τους Φιλελεύθερους, και η υπουργός Πολυπολιτισμικότητας Άν Αλί συμπλήρωσαν το ρεύμα καταδίκης, με την τελευταία να δηλώνει ότι «οι γυναίκες έχουν δικαίωμα στην επιλογή τους» και ότι τέτοιες πράξεις στοχεύουν απλώς να σπείρουν διχασμό. Η Γερουσία, σε μια σπάνια ενότητα, διέκοψε τα έργα της για να αποφύγει περαιτέρω ένταση, ενώ η Χάνσον αποχώρησε τελικά χωρίς να πετύχει τον στόχο της – αλλά σίγουρα κέρδισε πρωτοσέλιδα.
Η Πολίν Χάνσον, 70 ετών σήμερα, έχει μακρά ιστορία στην ακροδεξιά σκηνή της Αυστραλίας. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν έγινε γνωστή για τις σκληρές απόψεις της κατά της ασιατικής μετανάστευσης και των αιτούντων άσυλο, μέχρι σήμερα, ηγετεύει το One Nation, που είδε τα ποσοστά του να ανεβαίνουν στις εκλογές του Μαΐου 2025, αντανακλώντας ένα ευρύτερο κύμα αντιμεταναστευτικής ρητορικής στην παγκόσμια πολιτική. Με τέσσερις έδρες στη Γερουσία, το κόμμα της συνεχίζει να προκαλεί, αλλά και να πολωίζει.
Σε ανάρτησή της στο Facebook μετά το περιστατικό, η Χάνσον υπερασπίστηκε την πράξη της ως «διαμαρτυρία ενάντια στην απόρριψη του νομοσχεδίου μου». «Αν το κοινοβούλιο δεν θέλει να απαγορεύσει αυτή την ριζοσπαστική και καταπιεστική ενδυμασία, που απειλεί την ασφάλεια και τα δικαιώματα των γυναικών, τότε θα τη φοράω εδώ μέσα για να δουν όλοι οι Αυστραλοί τι κινδυνεύει», έγραψε, καλώντας σε εθνική συζήτηση. Η ανάρτηση, βέβαια, πυροδότησε χιλιάδες σχόλια – από υποστηρικτικά μέχρι οργισμένα.
Το επεισόδιο αυτό έρχεται σε μια εποχή όπου η Αυστραλία, όπως και πολλές δυτικές χώρες, παλεύει με ζητήματα ταυτότητας, μετανάστευσης και πολιτιστικής ποικιλομορφίας. Θα ανοίξει διάλογο για τα δικαιώματα, την ελευθερία έκφρασης και τα όρια της πολιτικής πρόκλησης; Ή θα μείνει ως ακόμα ένα κεφάλαιο στην πολωμένη ιστορία της Πολίν Χάνσον; Μόνο ο χρόνος θα δείξει, αλλά σίγουρα, σήμερα, το Κανμπέρα μίλησε – και φώναξε δυνατά.