Χρήστος Σαντικάι: Γεννήθηκα στην Αλβανία και ήρθα εδώ μωρό – Νιώθω ότι είμαι Έλληνας γιατί μεγάλωσα εδώ
Τα πρώτα χρόνια στην Ελλάδα
Ο Χρήστος Σαντικάι, ο γνωστός τραγουδιστής, έχει μοιραστεί πολλές φορές την προσωπική του ιστορία. Ήρθε από την Αλβανία στην Ελλάδα σε πολύ μικρή ηλικία, καθώς ήταν μόλις όσο και ο γιος του σήμερα. Αυτή η μετάβαση δεν τον έκανε να νιώσει ξεσπιτωμένος. Αντίθετα, υποστηρίζει ότι μεγάλωσε και ενσωματώθηκε τόσο καλά στην ελληνική κουλτούρα που αισθάνεται πραγματικά Έλληνας.
Μνήμες από την Αλβανία
Οι μνήμες του Χρήστου από την Αλβανία είναι ελάχιστες, μερικές στιγμές κομμένες και χρωματισμένες από τις δραματικές εικόνες του εμφυλίου. Παρόλο που η ζωή στην Αλβανία ήταν δύσκολη, η απόφαση της οικογένειάς του να εγκαταλείψει την χώρα τους δεν πάρθηκε εύκολα. Στην ουσία, επήλθε μέσα σε μία νύχτα και για αυτούς ήταν μια επιτακτική αναγκαιότητα για μια καλύτερη ζωή.
Η νέα ζωή στην Ελλάδα
Όταν ήρθαν στην Ελλάδα, είχαν τον θείο του, ο οποίος είχε προϋπάρξει στη χώρα έξι χρόνια νωρίτερα, ως σημείο αναφοράς. Αυτό το πέρασμα τους προσέφερε την ασφάλεια και τη στήριξη που χρειάζονταν για να αρχίσουν από την αρχή. Ο Χρήστος Σαντικάι, παρόλο που οι ρίζες του είναι από την Αλβανία, νιώθει στενά συνδεδεμένος με την Ελλάδα και την πολιτιστική της κληρονομιά, κάτι που αποτυπώνεται και στη μουσική του.
«Γεννήθηκα το 1994 στην Αλβανία και ήρθα στην Ελλάδα το 1997. Ήρθα εδώ στην ηλικία του γιου μου, μωρό. Δεν σκέφτομαι ότι ξεσπιτώθηκα γιατί δεν το νιώθω. Νιώθω ότι είμαι Έλληνας και ότι μεγάλωσα εδώ. Οι μόνες μνήμες που έχω είναι πυροβολισμούς, τα θυμάμαι γιατί ξεκίνησαν και από την πόλη μου, την Αυλώνα».
Ο τραγουδιστής εξομολογήθηκε ότι το θάρρος του πατέρα του αποτελεί μεγάλη έμπνευση για εκείνον. «Αυτό που με εμπνέει περισσότερο στη ζωή είναι το θάρρος του πατέρα μου. Είναι σαν να πάρω εγώ τώρα τον μικρό Αλέξανδρο και να πάω κάπου χωρίς να το θέλω, με την έννοια να αναγκαστώ να πάω κάπου και να μπορέσει να μεγαλώσει με όλες τις καλές
«Η απόφαση πάρθηκε μέσα σε ένα βράδυ, έπρεπε να φύγουμε, δεν γινόταν διαφορετικά. Εδώ στην Ελλάδα νομίζω ήταν ο αδελφός του πατέρα μου είχαν έρθει νωρίτερα το 91′ και είχαμε να ακουμπήσουμε για λίγο».
«Θυμάμαι σαν τώρα ότι είχα πάει τότε σε ένα στούντιο και έλεγαν τον ”Μικρό Τυμπανιστή”. Και μου είπαν να το πω. Το λέω και βγήκε τα Χριστούγεννα single χωρίς καμία προειδοποίηση. Οι γονείς μου υπέγραψαν αλλά δεν ήξεραν τι. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι είναι τα συμβόλαια και όλα αυτά, χαίρονταν γιατί έβλεπαν ότι το παιδί τους πάει μπροστά. Η πρόταση από το ALTER δεν αφορούσε τα χριστουγεννιάτικα και τα εκκλησιαστικά, ήθελαν να γίνω ένας ”μικρός Χατζηγιάννης”»
