Χάρης Χριστόπουλος: «Κατάλαβα τον πατέρα μου γιατί με απέρριψε. Δεν πήρε αγάπη από τους δικούς του»
Χάρης Χριστόπουλος: Οι Δοκιμασίες της Πατρότητας, η Συμβουλευτική Γάμου και οι Πληγές του Παρελθόντος
Μια ειλικρινή και βαθιά ανθρώπινη συνέντευξη παραχώρησε ο Χάρης Χριστόπουλος στην Όλγα Λαφαζάνη για την εκπομπή «Happy Day». Ο γνωστός φωτογράφος και παρουσιαστής μίλησε για τις δυσκολίες στον γάμο του με την Ανίτα Μπραντ, για την προσαρμογή στη ζωή με παιδιά, αλλά και για τις πληγές της παιδικής του ηλικίας.
Αναφερόμενος στην αλλαγή που φέρνει η πατρότητα στη σχέση του ζευγαριού, τόνισε:
«Έγινα μπαμπάς στη σωστή ηλικία. Όταν αποκτάς παιδιά, η ερωμένη που θαυμάζεις και είχατε 24ωρες το 24ωρο, τελειώνει! Προτεραιότητα έχουν τα παιδιά. Εκείνα είναι βασιλιάδες του σπιτιού. Η σχέση μας με την Ανίτα Μπραντ πέρασε κρίση. Τα σώματα και τα μυαλά μετά τα παιδιά δεν είναι τα ίδια στο ζευγάρι. Με την Ανίτα μετά τα παιδιά κάναμε θεραπεία ζεύγους και πήγαμε σε σύμβουλο γάμου για να κρατήσουμε τη σχέση μας ζωντανή για εμάς».
Με ιδιαίτερη ειλικρίνεια μίλησε για το πώς ένιωσε να παραμερίζει τον εαυτό του για χάρη της οικογένειας:
«Μετά τα παιδιά δεν πήγα απλά σε δεύτερη θέση, πήγα στο τελευταίο κάθισμα του λεωφορείου. Για τις πάνες, τα παιδιά που νυστάζουν, πεινάνε, φταίω εγώ. Εγώ είμαι υπεύθυνος για όλα. Για τα νεύρα της γυναίκας μου, την στεναχώρια της, την κούρασή της και λέω “συγγνώμη αγάπη μου”. Δεν μιλάς. Στον γάμο πρέπει να μάθεις να λες πάντα, ότι “έχεις δίκιο αγάπη μου, συγγνώμη”».
Μία από τις πιο φορτισμένες στιγμές της ζωής του ήταν ο πρόωρος ερχομός του τρίτου παιδιού του. Συγκινημένος περιέγραψε:
«Η προωρότητα του τρίτου μας παιδιού ήταν μεγαλύτερη μας δοκιμασία. Έπεσε πολύ προσευχή. 2,5 μήνες στην εντατική, από την μια μέρα στην άλλη έβλεπες θερμοκοιτίδες άδειες. Έσφιγγα τα δόντια μου».
Και πρόσθεσε με πίστη:
«Προσεύχομαι κάθε μέρα να μου δίνει δύναμη ο Θεός, να αντέχω τις αναποδιές και τα προβλήματα μπροστά στη ζωή. Ο Θεός είναι η αγάπη και η καλοσύνη».
Ο Χάρης Χριστόπουλος αποκάλυψε και άγνωστες πτυχές της προσωπικής του ιστορίας, μιλώντας για τον πατέρα του:
«Η σχέση με τον δικό μου μπαμπά δεν ήταν καλή. Η μητέρα μου έμεινε έγκυος και ο πατέρας μου έφυγε στο εξωτερικό και γύρισε όταν ήμουν 5 χρονών».
«Η σχέση μας αποκαταστάθηκε όταν έγινα 20 χρονών. Τον συγχώρεσα γιατί ήταν φοβισμένος. Κατάλαβα τον πατέρα μου γιατί με απέρριψε. Δεν πήρε αγάπη από τους δικούς του. Πέρασε τραγικά παιδικά χρόνια. Τώρα γιατρεύω το μεγάλο τραύμα που πήραν τα παιδικά μου χρόνια. Ο πατέρας μου ποτέ δεν με αγκάλιαζε. Η μητέρα μου με αγκάλιαζε, αλλιώς θα είχα καταλήξει αλλού».
Μια συνέντευξη γεμάτη ευαισθησία, αυτογνωσία και μαρτυρίες για τις καθημερινές μάχες της οικογενειακής ζωής.
