Το πρώτο ρομπότ στον κόσμο δημιουργήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα τον 3ο αι. πΧ

H “Αυτόματη Θεραπαίνιδα” πιστεύεται ότι είναι το πρώτο ρομπότ στον κόσμο, μια αυτοματοποιημένη μηχανή που χρησιμοποιείται από την ελίτ της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας.

Η αρχαία Ελλάδα έχει αναδείξει μερικές από τις πιο σημαντικές εφευρέσεις και ιδέες του κόσμου, λείψανα χιλιάδων ετών που εντυπωσιάζουν τους αρχαιολόγους που εργάζονται στη χώρα.

Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν μερικοί από τους πιο προηγμένους ανθρώπους της εποχής τους, που άντλησαν τις προσπάθειές τους στην πρόοδο της φιλοσοφίας, των μαθηματικών, της αστρονομίας και της ιατρικής.

Πολλές από τις κατασκευές που έχτισαν παραμένουν τόσο ισχυρές όσο όταν ανεγέρθηκαν, ίσως το πιο διάσημο είναι ο Παρθενώνας στην Αθήνα.

Υπάρχουν περισσότερες, λιγότερο γνωστές δημιουργίες από την αρχαία κοινωνία — πολλές από τις οποίες ήταν χιλιάδες χρόνια μπροστά από την εποχή τους.

Τον 3ο αιώνα π.Χ., η αρχαία ελληνική ελίτ μυήθηκε σε κάτι που δεν είχαν ξαναδεί, κάτι που στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε ως το πρώτο ρομπότ στον κόσμο.

Automate Therapaenis – η αυτόματη υπηρέτρια – θα ήταν ο στήριγμα στο σπίτι οποιουδήποτε πλούσιου ή διακεκριμένου ατόμου.

Για πρώτη φορά που αναφέρθηκε από τον Φίλωνα Βυζάντιο, η υπηρέτρια ήταν μια κούκλα σε φυσικό μέγεθος που κρατούσε στο ένα χέρι μια οινοχόη – μια κανάτα κρασιού – και το άλλο ελεύθερο για να δεχτεί ένα ποτό.

Ένας μηχανισμός μέσα στην κούκλα επέτρεπε τη μεταφορά κρασιού και νερού από δύο ξεχωριστές κανάτες που τροφοδοτούσαν την κανάτα που κρατούσε. Όταν ένα σκεύος τοποθετήθηκε στο ελεύθερο χέρι της, δύο γλάστρες θάβονταν μέσα στο σώμα της και μοίραζαν το βάρος, με έναν σωλήνα που περνούσε κατά μήκος του χεριού της για να βοηθήσει το υγρό στο δρόμο του.

Ένα άλλο σετ σωλήνων διέσχιζε το ελεύθερο χέρι – αυτό στο οποίο θα καθόταν το φλιτζάνι – το οποίο βοήθησε το υγρό να περάσει μέσω του αέρα.

Όταν ένα άτομο έβαζε ένα ποτήρι στο ελεύθερο χέρι της υπηρέτριας, το κρασί θα διοχετευόταν καθώς το βάρος πίεζε το αριστερό της χέρι προς τα κάτω και οι σωλήνες των κλειδιών ανασηκώνονταν.

Η τρύπα του ενός σωλήνα ευθυγραμμίστηκε με τον σωλήνα αέρα που ήταν συνδεδεμένος με το δοχείο που συγκρατούσε το κρασί, αναγκάζοντας τον αέρα μέσα σε αυτό και το κρασί να ρέει στην κανάτα.

Ταυτόχρονα, η οπή του δεύτερου σωλήνα ευθυγραμμίστηκε με το κανάλι αέρα του δοχείου που συγκρατούσε το νερό και αυτό το νερό μπορούσε να αραιώσει το κρασί εάν το επιθυμούσε.

Όταν γέμισε το φλιτζάνι το χέρι που κρατούσε το κύπελλο συνέχισε να βυθίζεται λόγω του βάρους, και η δίοδος του καναλιού αέρα του νερού μπλοκαρίστηκε και έτσι το νερό σταμάτησε.

Μια ευρηματική εφεύρεση, η υπηρέτρια μπορούσε να γεμίσει το φλιτζάνι του επισκέπτη με αγνό ή αραιωμένο κρασί, στην ποσότητα που επιθυμούσε, ανάλογα με το πότε έβγαζαν το φλιτζάνι από το χέρι της.

Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που οι Έλληνες δημιούργησαν πράγματα πέρα ​​από την εποχή τους.