Τουρκία: Ανακάλυψη Μαρμάρινης Κεφαλής του Δία στην Αφροδισιάδα – «Σαν θεός που αναπνέει»

Η Αρχαιολογική Σημασία της Αφροδισιάδας

Η Αφροδισιάδα, γνωστή και ως το σπίτι πολλών εντυπωσιακών αρχαιολογικών ευρημάτων, περιλαμβάνεται στην λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η αρχαία πόλη στο Αϊδίνιο της Τουρκίας έχει δώσει πολλές συναρπαστικές αποκαλύψεις, αναδεικνύοντας την πλούσια πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της περιοχής.

Η Αφροδισιάδα ήταν μικρή πόλη στην Καρία της Μ. Ασίας κτισμένη στην περιοχή του Αφροδισίου ακρωτηρίου και υπαγόταν στην Κνίδο. Η Αφροδισία ήταν αρκετά διάσημη για τους ειδικούς γλύπτες της, το εργαστήριο μαρμάρων και γλυπτικής υψηλής ποιότητας. Οι Αφροδισιακοί γλύπτες είχαν μεγάλη ζήτηση να παράγουν μαρμάρινες προτομές και αγάλματα για σημαντικά άτομα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τα έργα τους θεωρήθηκαν τα καλύτερα της εποχής και εμφανίστηκαν σε μεγάλες πόλεις όπως η Ρώμη.

Η Ανακάλυψη της Κεφαλής του Δία

Η πιο πρόσφατη αποκάλυψη έρχεται με την ανακάλυψη μαρμάρινης κεφαλής του Δία, κατά τη διάρκεια των συνεχιζόμενων ανασκαφών. Ο Δίας, η βασική θεότητα της ελληνικής μυθολογίας, παρουσιάζεται με μοναδική ομορφιά σε αυτό το εύρημα. Η κεφαλή έχει σγουρά μαλλιά και γένια και ακολουθεί τους αγαλματικούς τύπους της ύστερης αρχαιότητας.

Σημασία και Λεπτομέρειες του Ευρήματος

Η κεφαλή που ανακαλύφθηκε πιστεύεται ότι άνηκε σε κολοσσιαίο άγαλμα, γλυπτό που υπερέβαινε κατά πολύ τις φυσικές διαστάσεις των ανθρώπων. Το γενειοφόρο κεφάλι του Δία, ύψους 66 εκατοστών (26 ίντσες), φιλοτεχνήθηκε τον 2ο-3ο αιώνα μ.Χ.

Οι προκαταρκτικές προσπάθειες καθαρισμού και συντήρησης αποκάλυψαν τις περίπλοκες λεπτομέρειες του κεφαλιού, επιδεικνύοντας τη μαεστρία των διάσημων γλυπτών της πόλης. Ανακαλύφθηκε περίπου 50 μέτρα δυτικά του ναού της Αφροδίτης, και η είδηση έγινε γνωστή από τον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, Μεχμέτ Νούρι Ερσόι, μέσω των κοινωνικών δικτύων.

«μοναδική ανακάλυψη στην Αφροδισιάδα» την χαρακτήρισε ο Μεχμέτ Νούρι Ερσόι. Η ρεαλιστική απεικόνιση του Δία, με τις εξελιγμένες τεχνικές του, προσδίδει στο μαρμάρινο γλυπτό μια σχεδόν ζωντανή ποιότητα, «σαν να ήταν θεός που αναπνέει».

Αυτή η ανακάλυψη όχι μόνο αναδεικνύει την καλλιτεχνική ικανότητα των Αφροδισιανών γλυπτών, αλλά ενισχύει επίσης την ιστορική σημασία της πόλης ως κύριου κέντρου μαρμαρογλυπτικής στον ρωμαϊκό κόσμο.