Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση που θυμίζει τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της καριέρας της ως παιδικής σταρ, η Ντρου Μπάριμορ αποκάλυψε ότι η εισαγωγή της σε κέντρο απεξάρτησης στα 14 της χρόνια δεν ήταν τραγωδία, αλλά “το καλύτερο πράγμα που της συνέβη ποτέ”. Μιλώντας ανοιχτά στην εκπομπή της The Drew Barrymore Show την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου, η 50χρονη σήμερα ηθοποιός και παρουσιάστρια μοιράστηκε την εμπειρία της με τη Μέι Μάρτιν, δημιουργό και πρωταγωνίστρια της νέας σειράς Wayward στο Netflix, που βασίζεται σε πραγματικές ιστορίες εφήβων σε κέντρα “δύσκολων νέων”.
Η συζήτηση ξεκίνησε όταν η Μάρτιν, μια μη δυαδική κωμική και ηθοποιός, περιέγραψε πώς ο παιδικός της φίλος πέρασε δύο χρόνια σε ένα τέτοιο ίδρυμα – μια ιστορία που ενέπνευσε τη σειρά, η οποία εξερευνά τα μυστικά και τις σκιές της βιομηχανίας αποκατάστασης εφήβων. “Ήμουν κι εγώ κάποια που με πήραν και με έβαλαν σε ένα μέρος για δύο χρόνια”, απάντησε η Μπάριμορ, προκαλώντας έκπληξη στη φιλοξενούμενη. “Ήξερα ότι ήσουν ‘wayward teen’ όπως κι εγώ, πήγα σε rehab και τέτοια, αλλά δεν ήξερα ότι ήσουν σε ένα από αυτά τα μέρη”, σχολίασε η Μάρτιν.
Η Μπάριμορ, που στα 7 της χρόνια είχε ήδη γίνει διάσημη με τη Σελήνη στο Γάλα (1982) και είχε εμφανιστεί γυμνή σε περιοδικό στα 9, δεν δίστασε να βουτήξει βαθιά στο παρελθόν. Στα 13 της, η μητέρα της, Τζάντι, την έστειλε σε κέντρο απεξάρτησης για εξάρτηση από ναρκωτικά και αλκοόλ – μια απόφαση που, όπως αποκάλυψε σε παλαιότερη συνέντευξη στο The Guardian το 2015, την άφησε να νιώθει “πραγματικά μόνη”. Χθες, όμως, η οπτική της άλλαξε: “Ήταν σαν ενθάρρυνση να πεις την αλήθεια σου, να είσαι γενναίος, να βρεις χιούμορ και ηρωισμό στο ταξίδι σου. Ξέρω ότι ακούγεται τρελό, αλλά ήταν το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη ποτέ. Το κρατάω ιερό. Δεν ήταν εύκολο – ήταν αδύνατο σκληρό”.
Η ηθοποιός, που έχει μιλήσει ανοιχτά για τους αγώνες της με τον εθισμό και την ψυχική υγεία, τόνισε πόσο καταστροφική είναι η ντροπή: “Όταν ζεις με ντροπή, είναι παρalyzing. Και αυτή η εμπειρία μου έμαθε το αντίθετο – να σηκώνεσαι, να βρίσκεις ανθρώπους που σε ενθαρρύνουν να μιλάς χωρίς φόβο”. Η Μάρτιν, που πέρασε κι εκείνη από rehab στα 16 της, συμφώνησε, χαρακτηρίζοντας το Wayward ως “μικρή ιστορία” για το πώς αυτά τα κέντρα μπορούν να σώσουν ζωές, αλλά και να κρύβουν σκοτεινά μυστικά. Η σειρά, που κυκλοφόρησε στις 25 Σεπτεμβρίου, ακολουθεί μια αστυνομικό που ερευνά ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους σε απομονωμένη πόλη, βασισμένη σε πραγματικές εμπειρίες.
Η εξομολόγηση της Μπάριμορ δεν είναι η πρώτη φορά που αγγίζει τέτοια θέματα – έχει γράψει και βιβλίο για την αυτοβιογραφία της (Little Girl Lost, 1990) και έχει γίνει σύμβολο ανθεκτικότητας στο Χόλιγουντ. Ωστόσο, αυτή η “θετική” ματιά στο rehab έρχεται σε μια εποχή όπου συζητιέται έντονα η ψυχική υγεία των νέων, ειδικά στον χώρο του θεάματος. “Είχα πολλή ελαφρότητα μέσα μου”, είπε χαμογελώντας, “και αυτό με βοήθησε να βγω πιο δυνατή”.
Η ιστορία της Μπάριμορ θυμίζει ότι πίσω από τα φώτα της δόξας κρύβονται πραγματικοί αγώνες – και ότι, μερικές φορές, η “πτώση” μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη ευκαιρία για άνοδο. Με την εκπομπή της να προσελκύει εκατομμύρια θεατές, η συζήτηση αυτή ίσως εμπνεύσει πολλούς να μιλήσουν ανοιχτά για τα δικά τους “wayward” κεφάλαια.