Σταμάτης Κραουνάκης: «Έχω πέσει στα πατώματα για έρωτα»
Η Αγάπη του Σταμάτη για την Τραπ Μουσική
Ο Σταμάτης Κραουνάκης, γνωστός για την πολύπλευρη καλλιτεχνική του δραστηριότητα, πρόσφατα αποκάλυψε την αγάπη του για την τραπ μουσική σε μια συνέντευξη στην εκπομπή «Weekenders» του ΑΝΤ1. Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι “λατρεύω την τραπ μουσική” και τόνισε τη σημασία του μουσικού τοπίου πίσω από το σπικάζ. Για εκείνον, η τραπ δεν είναι απλώς ρυθμός, αλλά ένας κόσμος που τον εμπνέει και τον γεμίζει.
Η Σχέση Μεταξύ Τραπ και Έρωτα
Αναφερόμενος στους στίχους των τράπερς, ο Κραουνάκης πιστεύει ότι “ο τράπερ θα μιλήσει για αυτό που ζει”. Αυτό ενώνει την τραπ μουσική με τον έρωτα, καθώς οι αποκαλύψεις και τα συναισθήματα που βιώνουν οι καλλιτέχνες καθρεφτίζουν τη ζωή τους. Ο έρωτας, όπως εξομολογείται, “έπαιξε βασικό ρόλο στη ζωή μου”, και μάλιστα παραδέχθηκε ότι έχει “πέσει στα πατώματα για έρωτα”, επισημαίνοντας την καθοριστική του επίδραση στα έργα του.
Η Δημιουργικότητα Μέσα από Δυσκολίες
Καθώς μιλάει για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε, ο Σταμάτης αναφέρει ότι αυτό που έγραψε σε περιόδους πόνου αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένο.
«Ο έρωτας έπαιξε βασικό ρόλο στη ζωή μου. Μου άρεσε πάντα το παιχνίδι. Ποιος δεν τρελαίνεται με αυτό; Έχω πέσει στα πατώματα για έρωτα. Μου πήρε ένα εξάμηνο για να ανακάμψω, έγραφα όμως. Αυτά που γράφεις σε αυτές τις περιόδους κάνουν πολύ μεγάλη επιτυχία.
Το ”Αυτή η νύχτα μένει” το έγραψα σε μια τέτοια περίοδο. Οι άνθρωποι για τους οποίους έγραφα τέτοια τραγούδια το καταλάβαιναν»
Όσο για την ψυχοθεραπεία, ο Κραουνάκης δηλώνει ότι αρνείται να καταφύγει σε αυτή, λέγοντας: “στην Ελλάδα έχουμε φίλους, δεν έχουμε ανάγκη από ψυχιάτρους”. Έτσι, ο καλλιτέχνης βρίσκει τη δύναμη να τα βρει με τον εαυτό του και να δημιουργήσει μουσική που αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων.
«Αν μου λείπει κάτι είναι η επόμενη μουσική μου. Κοιτάω τον εαυτό μου πια. Έχω γίνει πιο κοκέτης. Ο καλλιτέχνης έχει πάντα αμφιβολία και το θέμα είναι ακόμα και αν βγάλει το ασχημόπαπο να βρει έναν τρόπο να τον αγαπήσει. Ακόμα και αυτοί που με αντιπαθούν για τις απόψεις μου παραδέχονται πως είμαι καλός στη δουλειά μου».
Κάποτε είχε σκεφτεί να φύγει από τη χώρα: «Ήταν πολύ σκληρά τα πράγματα. Δεν μου άρεσαν τα γύρω γύρω. Ήταν το 2000. Τότε συναπάντησα τη ΄Σπείρα’ και με έκανε να μείνω. Σήμερα την ελπίδα την αναζητούμε στους φίλους μας. Εμένα με κατηγορούνε πως έχω πολλούς φίλους πολιτικούς. Οι πολιτικοί θέλουν να έχουν φίλους καλλιτέχνες για να φωτογραφίζονται».
