Σαν σήμερα, το 1956, «Ο Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου με τον Ντίνο Ηλιόπουλο κάνει πρεμιέρα και συγκλονίζει

Σαν σήμερα, στις 5 Μαρτίου 1956 κάνει πρεμιέρα στον κινηματογράφο η ταινία «Ο Δράκος» με πρωταγωνιστή τον του Ντίνο Ηλιόπουλο σε μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του.

Ο Κούνδουρος (με βοηθό σκηνοθέτη τον Χρήστο Βαχλιώτη, του οποίου το υπέρογκο ταλέντο και η ιδιοσυγκρασιακή προσωπικότητα θα ήταν ωραίο ν’ αναγνωριστούν μια φορά), μαζεύει μια συναρπαστική ομάδα συνεργατών, τον Ιάκωβο Καμπανέλλη στο σενάριο, τον Μάνο Χατζιδάκι στη μουσική, τον Κώστα Θεοδωρίδη στη φωτογραφία, τον Τάσο Ζωγράφο στα σκηνικά, την Ντένη Βαχλιώτη στα ρούχα και ταυτοποιεί το φιλμ νουάρ με τον νεορεαλισμό. Το σύμπαν του είναι εκεί όπου το σκοτάδι πολεμάει και χορεύει με το φως, ο ήρωάς του δεν είναι ο strong silent type, παρότι το παλεύει, είναι ένας ήσυχος άνθρωπος, ένα θύμα της ταξικής ανισότητας

Ο Κούνδουρος με τον Δράκο φέρνει στην Ελλάδα τον «κινηματογράφο του δημιουργών», ο οποίος, όπως σημειώνει η Αγλαΐα Μητροπούλου, αφορά την ικανότητα σκηνοθετών «να λειτουργήσουν έξω από τη λογική της εμπορικής παραγωγής και αφετέρου στη διαμόρφωση της δικής τους προσωπικής έκφρασης». Ο Κούνδουρος ανατρέπει τα στερεότυπα του φιλμ νουάρ βάζοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο αντί για ένα σκληρό άντρα ένα κακομοίρη με φανερή σεξουαλική απειρία ( Nτίνος Ηλιόπουλος) και αντί για μια φαμ φατάλ μία έφηβη που κλαίει όταν ο προστάτης της δεν την αφήνει να χαζέψει τις κούκλες. Στην ταινία οι κλασικοί κανόνες του είδους ανατρέπονται και στην αναπαράσταση της σύγκρουσης νομιμότητας/παρανομίας. Δηλαδή , ενώ στην περίπτωση των κλασσικών ταινιών του είδους οι θεατές καλούνται να ταυτιστούν με τις δυνάμεις του «νόμου» και της «τάξης», στην περίπτωση του «Δράκου» καλούνται να ταυτιστούν με τους παράνομους. Ο Κούνδουρος με το σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη συγκροτεί μια αφήγηση για ένα άπραγο υπαλληλάκο που υποδύεται τον μεγαλοκακοποιό, και επιτυγχάνει να συναρθρώσει την παράδοση του ρεμπέτικου με την παρανομία, αρθρώνοντας μια κριτική θέση στη μετεμφυλιακή καταπιεστική συναίνεση και ανιχνεύοντας μία αντιθετική δημόσια σφαίρα.”

Όσον αφορά στην υπόθεση, ένας ασήμαντος τραπεζικός υπάλληλος, ο Θωμάς (Ντίνος Ηλιόπουλος), ετοιμάζεται να περάσει μόνος τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς όταν τρομοκρατημένος συνειδητοποιεί ότι μοιάζει μ’ έναν κακοποιό που οι εφημερίδες αποκαλούν “Ο Δράκος”. Λόγω της παρεξήγησης, η αστυνομία τον καταδιώκει και αυτός βρίσκει καταφύγιο σ’ ένα καμπαρέ. Μες στη διφορούμενη γοητεία της νύχτας, μία συμμορία του υποκόσμου (οι άνθρωποι του καμπαρέ), τον αντιμετωπίζουν ως τον γνήσιο Δράκο και μία χορεύτρια, η λεγόμενη Κάρμεν (Μαρίκα Λεκάκη), τον συμπαθεί και τον προστατεύει. Εκεί ο Θωμάς γνωρίζει την Ρούλα (Μαργαρίτα Παπαγεωργίου), το “μωρό” όπως την αποκαλούν, ένα νεαρό κορίτσι, ορφανό μετά τον βομβαρδισμό του Πειραιά, που το περιμάζεψε η Κάρμεν και το οδήγησε στο καμπαρέ. Το αφεντικό (Γιάννης Αργύρης), ο “Χοντρός” όπως τον αποκαλούν, είναι ερωτευμένος με το “μωρό”, την μαλώνει από ζήλεια και δεν την αφήνει να φύγει από τον έλεγχό του. Η ίδια είναι αθώα, με αγνή, σχεδόν παιδική ψυχή και επιθυμεί να φύγει από το καμπαρέ και τον υπόκοσμο, στον οποίο είναι υποχρεωμένη να κινείται. Η εμφάνιση του υποτιθέμενου “Δράκου”, δηλαδή του Θωμά, σηματοδοτεί κάτι καινούργιο στη ζωή της. Ο Θωμάς έχει αγνή ψυχή, η ζωή του όλη έχει κυλήσει στη μοναξιά, τον χαρακτηρίζει η ευγένεια και η διακριτικότητα. Και ενώ οι άνθρωποι του καμπαρέ και το ίδιο το αφεντικό, τον αντιμετωπίζουν ως τον διαβόητο κακοποιό και θεωρούν τις ιδιότητές του ένδειξη σκληρότητας, η Ρούλα, το “μωρό”, βλέπει σε αυτόν έναν άνθρωπο που διαφέρει από τον υπόκοσμο, στον οποίο έχει συνηθίσει να ζει. Η παρουσία του την ελκύει και την παρηγορεί. Τους ενώνει η αγνότητα των ψυχών τους και η μοναξιά.

Δείτε βίντεο:

@newsok.gr Απόσπασμα απο την ταινία «Ο Δράκος»με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και το βαρύ ζεϊμπέκικο του Μάνου Χατζιδάκη #tiktokmovies #greek #zeibekiko #greekdance#greekmusic#greekmovies #Greece #vintage #classic ♬ πρωτότυπος ήχος – newsOk.gr