Παναγία των Παρισίων: Η Ελληνική λέξη που ενέπνευσε τον Ουγκώ

Η Γαλλία γιορτάζει την επαναλειτουργία της Παναγίας των Παρισίων, του ιστορικού συμβόλου που αναγεννήθηκε μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 2019.

Ο ναός αυτός αποτέλεσε αφορμή για ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα της ανθρωπότητας. Ένα μυθιστόρημα που εξάλλου δανείστηκε τον τίτλο του από την Παναγία των Παρισίων.

Μάλιστα ο Ουγκώ στον πρόλογο του γράφει πως το βιβλίο του το εμπνεύστηκε από μία ελληνική λέξη στον ναό της Παναγίας των Παρισίων.

Συγκεκριμένα, ο Βικτόρ Ουγκώ, αποκαλύπτει πως δεν ήταν καν ολόκληρο το οικοδόμημα που ενέπνευσε μέσα του την «Παναγία των Παρισίων». Αρκούσε μια βέβηλα σκαλισμένη επιγραφή. Μια λέξη στα ελληνικά, εκεί ανάμεσα στους λατινόφωνους, στην καρδιά της Δύσης, έδωσε την έμπνευση για ένα αξεπέραστο έργο.

«ΑΝΑΓΚΗ»

Στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου, ο Ουγκώ περιγράφει πως στην σκοτεινή πλευρά ενός από τους πύργους του ναού παρατήρησε σκαλισμένη μια μικρή ελληνική λέξη. «Ανάγκη»! Δεν γνωρίζει, όπως περιγράφει, τον ηθικό αυτουργό αυτής της βέβηλης πληγής στην πέτρα της Παναγίας των Παρισίων. Υποθέτει πως θα έχει χαθεί κι αυτός, θα έχει σβήσει στην ανυπαρξία χρόνια πριν ο ίδιος συναντήσει την απέλπιδα προσπάθειά του, την ΑΝΑΓΚΗ του να αντισταθεί στη λήθη.

«Πριν από μερικά χρόνια, κατά την επίσκεψή του στην Παναγία των Παρισίων, ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού, θα βρει σε μια σκοτεινή γωνιά ενός από τους πύργους αυτή τη λέξη σκαλισμένη με το χέρι στον τοίχο: ΑΝΑΓΚΗ», γράφει ο Ουγγώ στο σημείωμα που προλογίζει το βιβλίο και το οποίο υπογράφει με ημερομηνία Μάρτιος του 1831.

Σε επόμενα κεφάλαια στο μυθιστόρημα θα επανέλθει στην ελληνική λέξη, όταν ο αδερφός του Φρολό, Κλοντ, θα την σκαλίσει στον τοίχο το κελιού του. «Ο αδερφός μου είναι τρελός, σκέφτεται ο Φρολό. Θα ήταν πολύ πιο απλό να γράψει: πεπρωμένο (fatum στα λατινικά). Όλος ο κόσμος δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει ελληνικά», αναγράφεται σε επόμενο κεφάλαιο της Παναγίας των Παρισίων.

Η ζοφερή και μοιραία έννοια που κρύβει αυτή η επιγραφή συγκλονίζουν τον συγγραφέα. Όπως γράφει «θα αναρωτηθεί, θα ψάξει να ανακαλύψει ποια πονεμένη ψυχή που δεν μπορούσε να εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο χωρίς να αφήσει το εγκληματικό ή νοσηρό στίγμα της στην είσοδο της παλιάς εκκλησίας».