Ο Δεύτερος Θάνατος του Βασίλη Καλογήρου: Όταν η Ιδιωτικότητα και το ιατρικό απόρρητο Θυσιάζονται στον Βωμό της «Πληροφόρησης»

Ο θάνατος του Βασίλη Καλογήρου, ενός ανθρώπου που όσο ζούσε δεν απασχόλησε το πανελλήνιο, έχει μετατραπεί σε πεδίο ανεξέλεγκτης παραβίασης προσωπικών δεδομένων και ιατρικού απορρήτου. Η ιδιαιτερότητα της υπόθεσης, της επαγγελματικής ιδιότητας της μητέρας του, οδήγησε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το Διαδίκτυο σε μια ανελέητη αναζήτηση πληροφοριών, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για την προσωπική του ζωή και την υγεία του.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι ιατροδικαστές ζήτησαν τον ιατρικό φάκελο του εκλιπόντος, ενώ τα πρώτα στοιχεία της έρευνας έχουν ήδη διαρρεύσει στα μέσα ενημέρωσης. Αυτό έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, καθώς η δημοσιοποίηση τέτοιων ευαίσθητων πληροφοριών παραβιάζει το ιατρικό απόρρητο και τα προσωπικά δεδομένα του θανόντος.

Η κατάσταση επιδεινώνεται από τη δράση των “ντετέκτιβ” του Διαδικτύου, οι οποίοι, χωρίς καμία επίσημη ιδιότητα ή εξουσιοδότηση, αναζητούν και δημοσιεύουν πληροφορίες για την προσωπική ζωή του Βασίλη Καλογήρου, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων που ενδεχομένως λάμβανε. Αυτές οι πρακτικές όχι μόνο παραβιάζουν την ιδιωτικότητα του εκλιπόντος, αλλά και διαμορφώνουν μια παραπλανητική εικόνα, καθώς δεν υπάρχει βεβαιότητα για την ακρίβεια των πληροφοριών που διακινούνται.

Η εμπλοκή του Διαδικτύου στην πολιτική σφαίρα δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα, όπου η ανάγκη για γρήγορες απαντήσεις οδηγεί σε απλουστεύσεις, παραποιήσεις γεγονότων και παραβίαση θεσπισμένων κανόνων συμπεριφοράς. Το κοινό, εθισμένο στην υπερβολή και τις ακρότητες, απαιτεί τη μετατροπή μιας είδησης σε κοινωνικό γεγονός, εάν αυτό εξυπηρετεί την ατζέντα του. Ωστόσο, τα κοινωνικά γεγονότα δεν κατασκευάζονται κατά παραγγελία· η σημασία τους αξιολογείται αναδρομικά, βάσει του αντίκτυπου που έχουν στις εξελίξεις.

Στην περίπτωση του Βασίλη Καλογήρου, η δημόσια διερεύνηση του θανάτου του ξεπέρασε τα όρια της δεοντολογίας, μετατρέποντας τον σε “δημόσιο πρόσωπο” μετά θάνατον. Αυτό οδήγησε σε έναν “δεύτερο θάνατο”, όπου η προσωπικότητά του και η ιδιωτική του ζωή εκτίθενται και αναλύονται δημόσια, χωρίς σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα του αποθανόντος.

Είναι επιτακτική ανάγκη να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το Διαδίκτυο διαχειρίζονται τέτοιες υποθέσεις, διασφαλίζοντας τον σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα και το ιατρικό απόρρητο, καθώς και την προστασία της αξιοπρέπειας των εμπλεκομένων.