Μερόπη Πρέκα: Έφυγε από τη ζωή η σπουδαία Ελληνίδα ζωγράφος
Έφυγε από τη ζωή η Μερόπη Πρέκα – Η δημιουργός που ανέδειξε την τέχνη του βιτρώ
Η Μερόπη Πρέκα, σπουδαία ζωγράφος και σύντροφος ζωής του εξίσου καταξιωμένου Πάρι Πρέκα, καθώς και μια προσωπικότητα με βαθιά ευγένεια και ευαισθησία, δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Εμφανιζόταν ως δυνατή γυναίκα, όμως φαίνεται πως επρόκειτο για επιλογή – να δείχνει δυνατή παρά τις δυσκολίες που της επιφύλαξε η ζωή.
Το 1999 έχασε τον σύζυγό της Πάρι Πρέκα, με τον οποίο είχαν μοιραστεί μια κοινή διαδρομή ζωής. Η μεγαλύτερη όμως δοκιμασία ήρθε το 2010, όταν η μοναχοκόρη τους Χριστίνα έφυγε τραγικά από τη ζωή, σε δυστύχημα που συνέβη στο μπάνιο της, στην εξοχική κατοικία της στο Βιέθι της Κερατέας. Από την οικογένεια απέμεινε ο εγγονός της, Γιώργος Πρέκας-Τσόχας, γιος της Χριστίνας, που συνεχίζει την καλλιτεχνική παράδοση των παππούδων του, διακρινόμενος ως ταλαντούχος ζωγράφος.
Η Μερόπη και ο Γιώργος πορεύτηκαν μαζί για δεκαπέντε χρόνια, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον. Εκείνη στάθηκε για εκείνον σαν βράχος, κι εκείνος αποτέλεσε γι’ αυτήν μια σταθερή πηγή αγάπης. Ήταν μια κοινή διαδρομή, χέρι με χέρι, ως το τέλος.
Μέχρι και την τελευταία στιγμή, ο Γιώργος βρισκόταν στο πλευρό της Μερόπης Πρέκα. Με αξιοπρέπεια και σεβασμό, όπως εκείνη το επιθυμούσε, της στάθηκε λίγο πριν η καρδιά της την προδώσει. Έφυγε «με ένα χαμόγελο», αφήνοντας πίσω της ένα φως που θα τον συντροφεύει από δω και πέρα.
Από το 1999 και μετά, αφιερώθηκε με πάθος στη διάδοση του έργου του Πάρι Πρέκα. Μαζί αποτέλεσαν ένα από τα σημαντικότερα ζευγάρια στον χώρο των εικαστικών. Παρά τις διαφορετικές εικαστικές κατευθύνσεις, η τέχνη υπήρξε ισχυρός δεσμός στη μεταξύ τους σχέση. Επίσης, επιθυμούσε να συνεχίσει και το έργο της Χριστίνας Πρέκα, η οποία είχε ιδρύσει την γκαλερί Αιγόκερως στη Δεινοκράτους. Εκεί είχαν παρουσιαστεί εξαιρετικές εκθέσεις και είχαν οργανωθεί φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Μέριμνα της Μερόπης ήταν πολλά από τα έργα της συλλογής της Χριστίνας να διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς υπέρ των παιδιών.
Η Μερόπη Πρέκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, κοντά στους Ι. Μόραλη και Ανδρέα Γεωργιάδη, και συνέχισε με υποτροφία στο Παρίσι το 1963, στην Ecole Superieure National des metiers d’ Arts, σπουδάζοντας την τέχνη του βιτρώ. Δούλεψε στον ΕΟΜΕΧ έως το 1967 και δίδαξε ζωγραφική στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών Ε. Βακαλό μέχρι το 1985. Είχε δώσει 45 διαλέξεις για την τέχνη και είχε τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Έργα της υπάρχουν σε μουσεία και δημόσιους χώρους, όπως στην Εθνική Βιβλιοθήκη, την Αγροτική Τράπεζα, το Βαπτιστήριο Αγίας Λυδίας Φιλίππων, το Μουσείο Βορρέ και αλλού.
Τα βιτρώ της κοσμούν εκκλησίες και σπίτια, κυρίως στην Αγγλία και τη Σκωτία. Η ζωγραφική της, είτε σε λάδι είτε σε ακουαρέλα, διακρίθηκε για τον έντονο χρωματικό χαρακτήρα και την ποιητική της προσέγγιση. Ήταν μέλος του ΕΕΤΕ και της Διεθνούς Γυναικείας Μορφωτικής Ομοσπονδίας.
Τον Νοέμβριο του 2017, σε συνεργασία με το Τελλόγλειο Ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη, διοργανώθηκε αφιέρωμα στον κοινό βίο της με τον Πάρι Πρέκα, υπό τον τίτλο: «Πάρις Πρέκας και Μερόπη Πρέκα: δύο δημιουργοί, δύο κόσμοι». Η έκθεση φιλοξένησε πίνακες, γλυπτά, βιτρώ και προσωπικά αντικείμενα της Μερόπης από το εργαστήριό της.
Όπως σημείωνε τότε η καθηγήτρια του ΑΠΘ Αλεξάνδρα Γουλάκη – Βουτυρά: «Η συνύπαρξη στον ίδιο μουσειακό χώρο ενός καλλιτεχνικού ζευγαριού με τόσο διαφορετικό εικαστικό ύφος αποτέλεσε μια ευχάριστη πρόκληση», και πρόσθετε: «Τα κοινά βιώματα, η παράλληλη πορεία στη ζωή και την τέχνη ώθησαν τους δύο δημιουργούς σε δύο διακριτούς δρόμους καλλιτεχνικής έκφρασης, που ωστόσο φέρουν την προσωπική τους σφραγίδα».
Η Μερόπη Πρέκα ένιωσε έλξη για το βιτρώ ήδη από το 1958, όταν μπήκε για πρώτη φορά στη Sainte-Chapelle, απέναντι από τη Notre Dame: «Πρώτα φορά είδα βιτρό το 1958 στην Saint Chapelle που είναι ένα κόσμημα. Αυτή ευθύνεται που θέλησα να μάθω την τέχνη του βιτρό… Το γυαλί έχει ζωή… Βλέπω τον κόσμο μέσα από τη χρωματιστή διάφανη ύλη του γυαλιού και το άυλο φως του καθορίζει τη σκέψη μου», είχε δηλώσει.
Το σπουδαιότερο έργο της θεωρούσε το βιτρώ 80 τ.μ., με 10.857 αριθμημένα κομμάτια γυαλιού, που δημιούργησε το 1965 για το Ελληνικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο στην οδό Ακαδημίας, για το οποίο και τιμήθηκε.
Το 2019, με αφορμή τα είκοσι χρόνια από τον θάνατο του Πάρι Πρέκα και με έντονο το συναίσθημα για την πυρκαγιά στη Notre Dame, προσέφερε στον Οίκο Rossini στο Παρίσι 40 υδατογραφίες και τρεις ελαιογραφίες που ο Πάρις είχε ζωγραφίσει στο Παρίσι. Τα έργα δημοπρατήθηκαν και όλα τα έσοδα διατέθηκαν για την αποκατάσταση της Παναγίας των Παρισίων. Ήταν μια πράξη ψυχής που συνδύαζε την τέχνη, τη μνήμη και τη γενναιοδωρία της.
Η κηδεία της θα γίνει αύριο Τετάρτη 21 Μαΐου στις 11:00 π.μ. στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
