Κώστας Ταχτσής: Σαν σήμερα γεννήθηκε ο σπουδαίος συγγραφέας – H σοκαριστική δολοφονία του δεν εξιχνιάστηκε ποτέ

“Από το ‘Τρίτο Στεφάνι’ στο Σκοτάδι: Η Ανεξιχνίαστη Δολοφονία του Κώστα Ταχτσή”

Ο Κώστας Ταχτσής, συγγραφέας του αξεπέραστου μυθιστορήματος “Το Τρίτο Στεφάνι”, αποτελεί μια από τις πιο μυστηριώδεις φιγούρες της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το έργο του, ένα αριστούργημα της ελληνικής πεζογραφίας, σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά αναγνωστών με την αυθεντικότητά του και την βαθιά κατανόηση της ελληνικής κοινωνίας. Ωστόσο, η ζωή του Ταχτσή πήρε μια τραγική τροπή, όταν βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του, αφήνοντας πίσω του ένα μυστήριο που μέχρι σήμερα παραμένει άλυτο.

Ένας Κόσμος Δικός Του

Ο Κώστας Ταχτσής, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, έζησε μια πολυτάραχη ζωή. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, εμπλουτίζοντας τις εμπειρίες του και αντλώντας έμπνευση για το έργο του.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του καταγόταν από την Ανατολική Ρωμυλία. Σε ηλικία επτά ετών, μετά από χωρισμό των γονιών του, έφυγε για την Αθήνα με τη γιαγιά του. Στην Αθήνα πέρασε τα μαθητικά και εφηβικά του χρόνια και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοίτησε για δυο χρόνια. Είχε προηγηθεί μια αίτησή του στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων χωρίς επιτυχία λόγω ασθένειάς του και αδυναμίας να παραστεί στις εξετάσεις.

Το 1951 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Ποιήματα. Ακολούθησαν τέσσερις ακόμη συλλογές ως το 1956. Την ίδια περίοδο συνδέθηκε φιλικά με τους Οδυσσέα Ελύτη, Νίκο Γκάτσο, Αντρέα Εμπειρίκο. Το 1960 ξεκίνησε για τον γύρο της Ευρώπης με βέσπα. Στις χώρες που επισκέφτηκε έγραψε το Τρίτο στεφάνι, το οποίο ολοκλήρωσε στην Αυστραλία, και έστειλε στην Ελλάδα για εκτύπωση. Το έργο απορρίφθηκε ως ακατάλληλο και ο Ταχτσής πραγματοποίησε ιδιωτική έκδοσή του στην Αθήνα το 1962. Μετά την οριστική επιστροφή του στην Αθήνα συνεργάστηκε με το περιοδικό Πάλι και εργάστηκε ως ξεναγός και μεταφραστής. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Παπαδόπουλου πήρε μέρος στη Δήλωση των 18 και διώχτηκε από την Ασφάλεια.

Το “Τρίτο Στεφάνι”, που εκδόθηκε το 1962, αποτέλεσε την κορυφή της λογοτεχνικής του δημιουργίας. Το μυθιστόρημα, με τους ζωντανούς χαρακτήρες του και την αληθινή απεικόνιση της ελληνικής κοινωνίας της εποχής, αγαπήθηκε από το κοινό και κριτικούς.

Η Σκοτεινή Νύχτα

Στις 26 Αυγούστου του 1988, ο Κώστας Ταχτσής βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του. Τα ίχνη του εγκλήματος είχαν εξαφανιστεί, και οι αρχές δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τον δράστη ή το κίνητρο της δολοφονίας. Η υπόθεση σκεπάστηκε από ένα πέπλο μυστηρίου, και οι θεωρίες για τον λόγο της δολοφονίας ποικίλλουν.

Η αδελφή του συγγραφέα, Ελπίδα Αρτέμη, ανησύχησε για τον αδελφό της, ο οποίος επί δύο ημέρες δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματα που του έκανε. Για να βεβαιωθεί ότι όλα είναι καλά, αποφάσισε να πάει να τον επισκεφθεί στο σπίτι του στον Κολωνό. Όταν έφθασε εκεί είδε ότι τα εξωτερικά φώτα ήταν αναμμένα, ενώ όταν μπήκε μέσα βρέθηκε μπροστά σε ένα αποτρόπαιο θέαμα. Ο χώρος ήταν άνω-κάτω με ανοιχτά ντουλάπια και συρτάρια και αντικείμενα διάσπαρτα στο δάπεδο και τα έπιπλα. Μπαίνοντας στην κρεβατοκάμαρα βρήκε τον αδελφό της νεκρό. Ήταν γυμνός, γερμένος στο πλάι, φορούσε μία γυναικεία περούκα, είχε βαμμένα κόκκινα νύχια και γύρω του ήταν διάσπαρτα ρούχα όχι μόνο ανδρικά, αλλά και γυναικεία. Η αδελφή του κάλεσε αμέσως την Αστυνομία, η οποία ανέλαβε το δύσκολο έργο να ξετυλίξει το κουβάρι για το τι είχε συμβεί στον συγγραφέα και ποιος τελικά ήταν ο ένοχος για την τελική πράξη του δράματος.

Οι αστυνομικοί που έφτασαν εκεί βρέθηκαν μπροστά σε μία εμφανώς δύσκολη περίπτωση. Ο θάνατος αποδόθηκε σε στραγγαλισμό με τα χέρια, και αυτό ήταν το μόνο σίγουρο που μπορούσε να προκύψει εκείνες τις πρώτες ώρες. Μάλιστα, ο ιατροδικαστής Χαράλαμπος Σταμούλης υπέδειξε ότι ο Ταχτσής ήταν ήδη δύο 24ωρα νεκρός, ενώ, σύμφωνα με τις τοξικολογικές εξετάσεις, είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, κάτι που ίσως να εξηγεί ότι δεν υπήρχαν σημάδια πάλης ή αντίστασης από την πλευρά του. Κατά την αρχική εκτίμηση της Αστυνομίας, κίνητρο ήταν η ληστεία μιας και έλειπαν διάφορα αντικείμενα, όμως υπήρχαν και 5.500 δραχμές στην τσέπη του που δεν είχαν πειραχθεί.

Ούτε κάποιοι πανάκριβοι πίνακες του Φασιανού και του Ακριθάκη που είχε ο Ταχτσής στην κατοχή του. Ένας γείτονας έδωσε την πιο αξιόπιστη μαρτυρία, ότι είχε δει τον Ταχτσή ντυμένο γυναίκα να συνοδεύεται από έναν νεαρό, μετά να φέρνει άλλον νεαρό, και στο τέλος έναν τρίτο νεαρό με μουστάκι. Ωστόσο, αυτή η μαρτυρία δεν προσέφερε κάποια σημαντικά στοιχεία για την ταυτότητα του δράστη, οπότε οι αστυνομικές αρχές ξεκίνησαν να ερευνούν στα στέκια που σύχναζε τις νύχτες ο συγγραφέας, ψάχνοντας για τους ευκαιριακούς ερωτικούς του συντρόφους.

Εξετάστηκαν δεκάδες μάρτυρες, όμως κανένας από αυτούς δεν φαίνεται να είχε κάποια σύνδεση με το περιστατικό της δολοφονίας του συγγραφέα. Μάλιστα η Αστυνομία υπέπεσε και σε μία γκάφα, δίνοντας στη δημοσιότητα τον σειριακό αριθμό ενός κλεμμένου video-player από το διαμέρισμα του Ταχτσή, με αποτέλεσμα να χαθεί κάθε πιθανότητα να βρεθεί και αυτό το ίχνος του δράστη.

Θεωρίες και Αδιέξοδα

Οι υποθέσεις για τον δολοφόνο του Ταχτσή είναι πολλές και ποικίλες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η δολοφονία σχετίζεται με την πολιτική δράση του συγγραφέα, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι ο δολοφόνος ήταν κάποιο πρόσωπο από το περιβάλλον του. Υπήρξαν και θεωρίες που συνέδεσαν την υπόθεση με οικονομικά κίνητρα ή προσωπικές διαφορές. Ωστόσο, καμία από αυτές τις θεωρίες δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα.

Η Κληρονομιά του Ταχτσή

Παρά το τραγικό τέλος του, ο Κώστας Ταχτσής άφησε πίσω του ένα σημαντικό λογοτεχνικό έργο. Το “Τρίτο Στεφάνι” συνεχίζει να διαβάζεται και να αγαπιέται από νέες γενιές αναγνωστών. Ο συγγραφέας, με την αφοσίωσή του στη γραφή και την ειλικρίνειά του, κατάφερε να δημιουργήσει ένα έργο που αντέχει στο χρόνο.

Ένα Μυστήριο που Παραμένει

Η δολοφονία του Κώστα Ταχτσή παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της νεοελληνικής ιστορίας. Η απουσία ενός ενόχου και η πληθώρα των ανεπιβεβαίωτων θεωριών έχουν συμβάλλει στη δημιουργία ενός μύθου γύρω από το πρόσωπο του συγγραφέα. Παρόλο που η αλήθεια για το τι συνέβη εκείνη τη νύχτα μπορεί ποτέ να μην αποκαλυφθεί, το έργο του Κώστα Ταχτσή θα συνεχίσει να ζει και να εμπνέει.