Κοσμάς Πολίτης: “Η αγάπη του Θεού αρχίζει απ’ την αγάπη του ανθρώπου”

Ο μεγάλος λογοτέχνης μας έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, 23 Φεβρουαρίου 1974

Ο Κοσμάς Πολίτης,(λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Παρασκευά Ταβελούδη)  γεννήθηκε το 1888 στην Αθήνα. Ήταν γιος ενός εμπόρου από τη Λέσβο και μιας γυναίκας από το Αϊβαλί. Λίγα χρόνια μετά τη γέννησή του, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη, μετά από τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε ο πατέρας του.

Ο Κοσμάς Πολίτης έγινε γνωστός για την αγάπη του προς τον Θεό και τον ανθρώπινο πλησίον. Στα έργα του, αναδεικνύει τη σημασία της αγάπης και της ευγένειας. Μέσα από τη λογοτεχνία του, εξερευνά την ανθρώπινη ψυχή και προσπαθεί να αποκαλύψει την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ο Κοσμάς Πολίτης έγραψε ποίηση, μυθιστορήματα και δοκίμια. Τα έργα του αναγνωρίζονται για την πνευματική τους βαθύτητα και την ευαισθησία που εκπέμπουν. Οι συναισθηματικές του περιγραφές και η ποιητική του γλώσσα δημιουργούν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στα έργα του.

Ο Κοσμάς Πολίτης άφησε το στίγμα του στην ελληνική λογοτεχνία και αποτελεί ένα παράδειγμα αγάπης και ανθρωπιάς. Η αγάπη του για τον Θεό και τον άνθρωπο φαίνεται σε κάθε γραπτή του λέξη και αποτελεί πηγή έμπνευσης για όσους διαβάζουν τα έργα του.

Ο Κοσμάς Πολίτης έφυγε από τη ζωή το 1974, αλλά η κληρονομιά του συνεχίζει να ζει μέσα από τα έργα του και να επηρεάζει τους αναγνώστες του. Η αγάπη του για τον Θεό και τον άνθρωπο παραμένει ένα σημαντικό μήνυμα για την ανθρωπότητα.

Η πρώτη εμφάνιση του Κοσμά Πολίτη στο χώρο της λογοτεχνίας έγινε σε ηλικία 42 ετών με την έκδοση του “Λεμονοδάσους” (1930), που γίνεται δεκτό με ενθουσιασμό από τον κόσμο των γραμμάτων, ενώ ο ίδιος δήλωνε “ερασιτέχνης συγγραφέας”. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Πάτρα έγραψε την “Eroϊca”, που μοιράστηκε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, το 1939, από κοινού με τον Μενέλαο Λουντέμη, και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1960 από τον Μιχάλη Κακογιάννη (βραβείο σκηνοθεσίας Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 1961, και συμμετοχή στα Φεστιβάλ Βερολίνου και Λονδίνου).

Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο διηγήματος (1960 για την “Κορομηλιά”) και το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1964 για το “Στου Χατζηφράγκου”). Ο Κοσμάς Πολίτης θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της πεζογραφίας της γενιάς του ’30. Στο σύνολο του πεζογραφικού του έργου κυριαρχεί η αγωνιώδης αναζήτηση του απόλυτου ιδεώδους (συχνά τραγική λόγω της επίγνωσης της χιμαιρικής φύσης μιας τέτοιας αναζήτησης), η οποία εκφράζεται άλλοτε μέσω μιας ιδεαλιστικής, αισθητιστικής και κοσμοπολίτικης γραφής, που συνδυάζει ρεαλιστικά στοιχεία με λυρικές εξάρσεις και κινείται στα πλαίσια της μυθοποίησης της ζωής, και άλλοτε με μια πιο άμεση ιδεολογική στροφή προς τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα της εποχής (εντονότερη στα έργα του μετά την εισχώρησή του στο ΚΚΕ με αφετηρία “Το Γυρί”).

Το τελευταίο εξολοκλήρου σωζόμενο έργο του “Στου Χατζηφράγκου” έχει ως αφορμή τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα στη Σμύρνη και κατά κάποιο τρόπο συνοψίζει το σύνολο της δημιουργίας του. Άλλα έργα του είναι: “Εκάτη”, μυθιστόρημα, 1933, “Κωνσταντίνος ο Μέγας”, θεατρικό, 1957, “Μάρκο Πόλο”, πρωτότυπη εργασία πάνω στα ταξίδια του, 1967, αρκετά διηγήματα, το μυθιστόρημα “Τέρμα”, το οποίο έμεινε ημιτελές (α’ εκδ. 1975) και το αφήγημα “Καϊάφας” (α’ εκδ. 1976).