Ισραηλινός όμηρος σε νέο βίντεο: «Δεν έχω πια τρόφιμα ή νερό, δεν αντέχω άλλο» – Συγκλονιστική μαρτυρία του 22χρονου Ρομ Μπρασλάφσκι
Ένα νέο βίντεο που κυκλοφόρησε με τη συναίνεση της οικογένειας του 22χρονου Ρομ Μπρασλάφσκι αποτυπώνει τις απελπιστικές συνθήκες κράτησής του στη Γάζα, καθώς συνεχίζεται η κράτηση Ισραηλινών ομήρων από τον πόλεμο που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023.
Ο Μπρασλάφσκι, ο οποίος απήχθη από το Nova Music Festival όπου εργαζόταν ως μέλος της ομάδας ασφαλείας, εμφανίζεται στο βίντεο ξαπλωμένος, εμφανώς εξαντλημένος και σε άσχημη σωματική κατάσταση. Δηλώνει ότι πονάει στο πόδι και δυσκολεύεται να περπατήσει, ενώ εκφράζει την απελπισία του για την πείνα και τη δίψα που βιώνει.
Το βίντεο είχε αρχικά κυκλοφορήσει την Πέμπτη από την Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ, όμως η οικογένειά του αποφάσισε να το δώσει δημοσίως στη δημοσιότητα την Κυριακή.
«Υποφέρω από έναν πόνο που δεν μοιάζει καλός, δεν μπορώ να σταθώ όρθιος ή να περπατήσω», λέει με λυγμούς στο βίντεο. Και συνεχίζει:
«Μου τελείωσαν τα τρόφιμα και το νερό. Μου έδιναν λίγο φαγητό, αλλά σήμερα, τίποτα απολύτως. Μόνο τρία κομμάτια φαλάφελ, τόσα έφαγα σήμερα. Χθες έφαγα μόλις ένα πιάτο ρύζι. Φέρτε φαγητό, ένα λίτρο νερό. Είμαι στα πρόθυρα του θανάτου».
Το βίντεο τον δείχνει επίσης να γράφει σε σημειωματάριο στα εβραϊκά: «Βγάλτε με από εδώ τώρα!» με ημερομηνία 20 Ιουλίου, που φαίνεται να είναι η ημέρα της καταγραφής.
Ο νεαρός όμηρος απευθύνει έκκληση για τον τερματισμό του πολέμου:
«Πρέπει να σταματήσετε αυτό που κάνετε εδώ. Γιατί μας το κάνετε αυτό; Φέρτε φαγητό. Επιβιώνω με λιγότερο από ένα λίτρο νερό. Δώστε μας απλώς φαγητό, αν όχι για τη Λωρίδα της Γάζας, τότε για τους ομήρους».
Συγκλονιστική η αντίδραση της μητέρας του
Η μητέρα του, Τάμι Μπρασλάφσκι, μίλησε για τη συναισθηματική της κατάρρευση βλέποντας τον γιο της στο βίντεο:
«Προσπάθησα να καταπιέσω την πραγματικότητα, αλλά όταν είδα το βίντεο, η πραγματικότητα με χτύπησε. Όταν τον ακούς να λέει αυτά τα πράγματα δυνατά, γίνεται αλήθεια, όσο δύσκολο κι αν είναι να το πιστέψεις».
«Ο εφιάλτης που φοβόμουν μόνο να φανταστώ είναι τώρα αληθινός. Ο φόβος με τον οποίο ζούμε έχει γίνει πιο απτός από ποτέ, και είναι σημαντικό όλος ο κόσμος να το δει αυτό, παρά την προσωπική μου δυσκολία να δείξω δημόσια τον Ρόμαν μου στην άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται».
Συμπληρώνει με συγκίνηση:
«Δεν έχω ξαναδεί τον γιο μου έτσι. Ο Ρομ δεν φωνάζει ούτε θυμώνει — μιλάει σιγανά, με αδύναμη φωνή, σαν κάποιος που έχει αποδεχτεί το γεγονός ότι δεν έχει μείνει τίποτα για να αγωνιστεί και μπορεί να μην βγει από εκεί ζωντανός. Λένε ότι όταν οι λέξεις τελειώνουν, τα δάκρυα μιλούν. Ρομ, ζωή μου, κλαίω μαζί σου».
Η οικογένεια δηλώνει συντετριμμένη από τις εικόνες και τα λόγια του παιδιού της, ζητώντας την άμεση παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας.
