Ιάσονας Τριανταφυλλίδης: «Δεν είχε προσβάλει άνθρωπο, ήταν πονόψυχος. Όλοι έκλαψαν για αυτόν», είπε η μητέρα του
Μια απώλεια που συγκλονίζει
Η μητέρα του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη μοιράστηκε με πόνο την εμπειρία της σχετικά με τις τελευταίες του στιγμές. Στην εκπομπή «Πρωινό», περιέγραψε τη νύχτα πριν από τον θάνατό του, αναφέροντας ότι δεν ήταν ο γιος που γνώριζε. Αυτό το ξαφνικό γεγονός σκόρπισε θλίψη όχι μόνο στην οικογένεια αλλά και σε φίλους και συνεργάτες του.
Οι αναμνήσεις και η εκτίμηση των φίλων του
Όλοι όσοι τον γνώριζαν τόνισαν τη φυσική του καλοσύνη και τον χαρακτήρα του, καθώς δεν είχε εχθρούς και ήταν αγαπητός σε όλους. Ορισμένοι από τους πιο στενούς του φίλους, όπως η Ελένη Ράντου και ο Λάκης Λαζόπουλος, εξέφρασαν τη βαθιά τους εκτίμηση για την προσωπικότητά του, τονίζοντας την ιδιαίτερη σχέση που είχαν. Το άγγελμα της απώλειας του Ιάσονα σκόρπισε δάκρυα στους ανθρώπους που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.
Η τελευταία νύχτα και οι αντιφατικές αισθήσεις
Η μητέρα του εξήγησε ότι την παραμονή του θανάτου του, ένιωθε ότι ο Ιάσονας είχε ατονία και βραχνάδα, αλλά προσπάθησε να την καθησυχάσει λέγοντας την κλασική φράση «μανούλα μου μην ανησυχείς». Παρά τη σωματική αδυναμία του, δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι είχε προβλήματα υγείας, γεγονός που τον έκανε ακόμη πιο αγαπητό.
«Δεν είχε προσβάλει άνθρωπο, ήταν πονόψυχος. Όλοι έκλαψαν για αυτόν. Τον τίμησαν άνθρωποι αξίας. Για την Ράντου ήταν σαν αδερφός της, ο Λάκης Λαζόπουλος του είχε φερθεί κι εκείνος πολύ ωραία, ήταν στενοί φίλοι. Για τον Κιμούλη μου έλεγε “είναι εξαιρετικός, όλα ρόδινα”. Δεν ήταν ποτέ κατά του Κιμούλη. Δεν έλεγε ούτε στον ίδιο του τον εαυτό ότι έχει προβλήματα υγείας. Μου έλεγε “μανούλα μου μην ανησυχείς”. Το προηγούμενο βράδυ είχε μια ατονία, μια βραχνάδα, δεν ήταν ο Ιάσονας που ήξερα εγώ», είπε χαρακτηριστικά.
«Είχε έρθει ο γιατρός και όπως καθόμασταν, ακούω “Ιάσονα, Ιάσονα”. Στο τρίτο “Ιάσονα”, λέω πάει έχασα το παιδί μου. Μου είπε ο γιατρός να καλέσω το 166. Τον είχε ρίξει κάτω και του έκανε ΚΑΡΠΑ. Σε δύο λεπτά ήταν εδώ. Το χάσαμε το παιδί μας, τι να λέμε τώρα. Τον χάσαμε τελείως, από ανακοπή καρδιάς. Μου έλεγε “μανούλα, ένα πράγμα θα ξέρεις, σε αγάπησα όσο κι εσύ”. Αυτό έγινε στις 5:30 το πρωί»
«Ήθελε μετά την καύση την στάχτη του να τη ρίξω στο λιμάνι του Λουτρακίου, γιατί εκεί έκανε καλοκαιρινές διακοπές από παιδί. Του έλεγα να σταματήσει όταν το έλεγε. Μου έλεγε “μαμά…”», είπε κλείνοντας.