Η Συγκλονιστική Μαρτυρία της Χαρίτας Μάντολες για την Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο: “Νομίζω ότι δεν πέρασε ούτε ημέρα από τότε”
Η Μνήμη που Δεν Σβήνει
Η Χαρίτα Μάντολες, ιστορική και τραγική φιγούρα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, συγκλόνισε με τις περιγραφές της στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega». Με αφορμή την «μαύρη» επέτειο των 50 χρόνων από την εισβολή, μοιράστηκε τις φρικιαστικές εμπειρίες που βίωσε εκείνες τις δραματικές στιγμές στη μεγαλόνησο.
Η Αρχή της Τραγωδίας
«Νομίζω ότι δεν πέρασε ούτε ημέρα από τότε, σαν εχθές να έγινε αυτό το κακό. Τα θυμάμαι όλα. Ήμασταν στο σπίτι μας, περνούσαμε πολύ ωραία με τον σύζυγό μου, με τα δύο μας παιδάκια και ήρθε το πραξικόπημα, αυτή η προδοσία η μεγάλη που έγινε, και μετά ήρθαν οι Τούρκοι» περιγράφει η Χαρίτα Μάντολες. Η εισβολή έφερε άμεσο χάος και πανικό στους κατοίκους της Κύπρου.
Το Χάος της Απόβασης
«Το σπίτι μας ήταν εκεί κοντά που έγινε η απόβαση. Τότε άρχισε ο κόσμος να τρέχει, να κλαίει, να φωνάζει. Ήρθαν κοντά μας άνθρωποι χωρίς τη γυναίκα, χωρίς τη μάνα, χωρίς τον πατέρα, έκλαιγαν ένα αγοράκι. Κάτω από τα λεμονόδεντρα κρυφτήκαμε. Τότε ο σύζυγός μου πήγε να καταταχτεί, ήταν έφεδρος», συνεχίζει η Χαρίτα Μάντολες.
«Οι Τούρκοι έβγαιναν, τους βλέπαμε, πολλές σφαίρες έριχναν οι όλμοι, τα αεροπλάνα, από τη θάλασσα τα πλοία, ήταν χαλασμός. Αποφασίσαμε να κρυφτούμε σε έναν στάβλο. Ήταν κάτω από το σπίτι της μικρής αδερφής μου, κοντά στο δικό μου. Μείναμε όλη μέρα, το βράδυ ήρθε μια κοπέλα που είχε χάσει τον σύζυγό της και τα μωρά της. Την κρατήσαμε μαζί μας και την άλλη μέρα έτρεξε ο σύζυγός μου για να φέρει λίγο γάλα για τα παιδιά, πήγα να τρέξω και εγώ», αφηγείται η Χαρίτα Μάντολες.
«Ένα αεροπλάνο εκεί μυδραλιοβολούσε συνέχεια γι’ αυτό του φώναξα «πρόσεχε» και τότε άρχισε να φωνάζει ένας στρατιώτης πληγωμένος που μπήκε στο σπίτι μας. Και ο σύζυγός μου ήρθε με πήρε, τον πήραμε και βγήκαμε πάνω στο δικό μου σπίτι. Του έπλυνε τις πληγές, του τις έδεσε, πέταξε τα στρατιωτικά και του φόρεσε πολιτικά ρούχα.
Μετά ήρθε η μάνα της κοπέλας που γύρευε τον σύζυγο και τα παιδιά της και είπαν θα φύγουν αλλά εγώ δεν τις άφηνα. Αυτές ξεκίνησαν όμως να περπατούν, εγώ τις έβλεπα από το παραθυράκι του μπάνιου. Εκεί, πιο πάνω, ήταν ένα σπίτι που είχε μέσα Τούρκους. Τις άρπαξαν και ακόμα δεν έχουν φανεί αυτές οι γυναίκες, ούτε νεκρές ούτε ζωντανές, αγνοούνται», θυμάται η άτυχη γυναίκα
Η Ανάμνηση που Παραμένει Ζωντανή
Η μαρτυρία της Χαρίτας Μάντολες αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο για την ιστορία της Κύπρου και τις τραγικές συνέπειες της εισβολής. Η μνήμη της παραμένει ζωντανή, φέρνοντας στο φως τις φρίκες και τις απώλειες που υπέστησαν οι κάτοικοι της Κύπρου. Η αφήγησή της, πέρα από την ιστορική της αξία, υπενθυμίζει τη σημασία της ειρήνης και της ενότητας.
