Δικαιοσύνη για τη Ζενέιντα 14 Χρόνια Μετά: «Ο Θεός αργεί, αλλά δεν ξεχνά», λέει η οικογένεια της 12χρονης που κάηκε ζωντανή από τον γείτονα της

Η Ανάμνηση Μιας Τραγικής Ιστορίας

Σήμερα, η οικογένεια της Ζενέιντα αναβιώνει τον μαρτυρικό θάνατο της 12χρονης κοπέλας, η οποία κάηκε ζωντανή από τον γείτονά της πριν από 14 χρόνια. Στο μικτό ορκωτό δικαστήριο Πειραιά, οι γονείς και ο αδελφός της βρέθηκαν εκεί, γεμάτοι οργή και θλίψη καθώς η δικαίωση για την οικογένεια αυτή φαίνεται πως πλησιάζει.

Συναισθήματα και Αναμνήσεις

Η μητέρα της Ζενέιντα δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνη την ημέρα. «Δεν μπορώ να τον βλέπω τον δράστη. Ήμουν στη δουλειά μου εκείνη την ημέρα. Αφού γύρισα δεν τη γνώρισα την κόρη μου γιατί ήταν πολύ καμμένη, μόνο από τα νύχια την αναγνώρισα», δήλωσε η μητέρα της με δάκρυα στα μάτια. Αυτές οι λέξεις αποτυπώνουν την αβάσταχτη θλίψη και τον πόνο που βιώνει η οικογένεια εδώ και χρόνια.

Η Πρόσφατη Δίκη και οι Ελπίδες για Δικαιοσύνη

Ακόμα πιο συγκλονιστικός ήταν ο πατέρας της Ζενέιντα όταν μίλησε για τον κατηγορούμενο. «Ερχόταν στο σπίτι μας κάθε βράδυ για 17 ημέρες ενώ ήμασταν στο νοσοκομείο, ρωτώντας αν μιλάει η Ζενέιντα και τι λέει η αστυνομία», ανέφερε. Ο αδελφός της προσέθεσε: «Ήμασταν συνέχεια μαζί. Τον είχαμε δει πολλές φορές να την κοιτάζει με περίεργο τρόπο», υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα του θέματος.

Η οικογένεια παραμένει πιστή στην πεποίθηση ότι «ο θεός αργεί αλλά δεν ξεχνά». Με την ελπίδα για δικαιοσύνη να είναι στο επίκεντρο, η σημερινή δίκη αναβιώνει τα φαντάσματα του παρελθόντος, επιβεβαιώνοντας τη σημασία της μνήμης και της δικαιοσύνης.

Στις 23 Σεπτεμβρίου του 2011, η 12χρονη Ζενέιντα είχε βρεθεί με καθολικά εγκαύματα σε ποσοστό 80% στην επιφάνεια του σώματός της στα σκαλιά της πολυκατοικίας όπου διέμενε με τους γονείς της και τον μικρότερο αδερφό της. Με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας και εν συνεχεία στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», όπου και εξέπνευσε έπειτα από 13 ημέρες νοσηλείας. Αρχικά, ο θάνατός της Ζενέιντα αποδόθηκε σε αυτοχειρία λόγω ενός χειρόγραφου σημειώματος της ανήλικης που βρέθηκε στην οικία της. Γρήγορα όμως οι έρευνες στράφηκαν στο στενό οικογενειακό κύκλο του κοριτσιού καθώς κάποιος την είχε περιλούσει με νέφτι και της είχε βάλει φωτιά με τη χρήση αναπτήρα.

Οι αντιφάσεις που σημειώθηκαν στις καταθέσεις του παππού της ανήλικης σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εκείνος ήταν ο τελευταίος που την είδε πριν την πυρπόλησή της αλλά και με την κατάθεση του πατέρα της Ζενέιντα είχαν ως αποτέλεσμα να ασκηθεί σε βάρος του, ποινική δίωξη. Ωστόσο ο παππούς της ανήλικης απαλλάχθηκε με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά και η δικογραφία μπήκε στο αρχείο αγνώστων δραστών.

Σύμφωνα με το βούλευμα, ο κατηγορούμενος αφού αποπλάνησε τη Ζενέιντα και επιχείρησε να τη βιάσει, την κυνήγησε στις σκάλες τους σπιτιού της και την έκαψε ζωντανή, ενώ εκείνη προσπαθούσε να ξεφύγει από τη μανία του. «Αφού επιχείρησε να έρθει σε ακούσια συνουσία με την ανήλικη, τέλεσε γενετήσιες πράξεις σε βάρος της, ωστόσο, προ της σθεναράς αντίστασής της προς προάσπιση της γενετήσιας ελευθερίας της και απόπειρας διαφυγής της μέσω του κλιμακοστασίου της οικίας της, περιέλουσε αυτή, προκειμένου να συγκαλύψει τυχόν ενοχοποιητικά γι αυτόν στοιχεία που υπήρχαν επί του σώματός της από την προηγούμενη εγκληματική του ενέργεια, με εύφλεκτο υγρό και στη συνέχεια προκάλεσε την ανάφλεξη του υγρού με τη χρήση αναπτήρα».

Απολογούμενος ο κατηγορούμενος ενώπιον της ανακρίτριας αρνήθηκε τις αποδιδόμενες σε αυτόν κατηγορίες και ισχυρίστηκε, σε αντίθεση με όσα είχε, προηγουμένως, εκθέσει ότι δεν αναγνώρισε την ανήλικη όταν την αντίκρισε καμμένη και ότι τα χέρια του δεν κάηκαν καθόλου γιατί δεν υπήρχε φωτιά