Δίκη για Μαλένα και Ίριδα: Όλα όσα είπε ο Μάνος Δασκαλάκης – Όσο κατέθετε, η Ρούλα Πισπιρίγκου ξέσπαγε σε κλάματα [Βίντεο]
Πρώτος μάρτυρας κατέθεσε ο Μάνος Δασκαλάκης στη δίκη για τους θανάτους των άλλων παιδιών της οικογένειας, της Μαλένας και της Ίριδας, για τους οποίους κατηγορείται η Ρούλα Πισπιρίγκου.
Ο Μάνος Δασκαλάκης ξεκινώντας την κατάθεσή του, είπε ότι γνωρίστηκε με την κατηγορούμενη το 2013, ενώ στη συνέχεια ανέφερε ότι ο ίδιος και η Ρούλα Πισπιρίγκου αποφάσισαν σε ηλικίες 20 και 24 ετών αντίστοιχα, να κάνουν το πρώτο τους παιδί.
«Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στην Τζωρτζίνα ήταν άψογα. Στη Μαλένα είχε μια διαφοροποίηση όταν γέννησε, που ήταν λίγο απόμακρη από το παιδί πέντε μέρες, ενώ το περίμενε πάρα πολύ. Δεν ήταν, όπως με την Τζωρτζίνα. Την Τζωρτζίνα την πήρε κατευθείαν αγκαλιά. Στη Μαλένα φαινόταν μια αποστασιοποίηση, φαινόταν ότι δεν υπήρχε η ίδια θέληση. Θεώρησα ότι είναι η εγκυμοσύνη, η καισαρική»
Μάνος Δασκαλάκης ανέφερε ότι τα προβλήματα ξεκίνησαν, όταν ο ίδιος δημιούργησε εξωσυζυγική σχέση. «Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν έκανα εγώ μια επιπολαιότητα το 2018. Ήταν για διάστημα τριών μηνών. Γνώρισα μια κοπέλα τότε, ενθουσιάστηκα. Το έμαθε… Ήταν σε πολύ ήρεμη κατάσταση. Υπό μορφή αποδοχής. Μου φάνηκε περίεργη η αντίδρασή της»
Ο Μάνος Δασκαλάκης μίλησε και για τον Μάρτιο του 2019 όπου πέθανε η 3,5 ετών Μαλένα: «Τον Μάρτιο του ’19 ξυπνάμε και βλέπουμε στο λαιμό της Μαλένας ένα μικρό πρήξιμο και νομίζαμε ότι την τσίμπησε κάτι στον ύπνο της… Μας στείλανε στο “Ελπίδα” να γίνει η λήψη μυελού. Μας καλούν στο “Αγλαΐα Κυριάκου” και μας ανακοινώνουν ότι το παιδί έχει λευχαιμία. Εκείνη την στιγμή που μας το είπαν καταρρέεις. Αρχίσαμε και κλαίγαμε και οι δυο. Μεταφερθήκαμε στο “Ελπίδα”, μας εξήγησε ότι η λευχαιμία του παιδιού είναι άκρως ιάσιμη κι ότι θα χρειαστεί χημειοθεραπείες».
Για το θάνατο της Μαλένας είπε: «Έγινε το πρώτο τηλεφώνημα και μου λέει “το σηκώνω και το παιδί έμεινε”. Την άκουσα ταραγμένη. Έτρεμε η φωνή της. Μπαίνω στο αμάξι, ανάβω τα αλάρμ, στη διαδρομή ταυτόχρονα την έπαιρνα τηλέφωνο. Δεν ξέρω τι έγινε, είναι μέσα οι γιατροί. Το μόνο που ήθελα να φτάσω στο νοσοκομείο, να την δω να είναι καλά.
Προσπαθώ να οδηγήσω, να τηλεφωνήσω. Στο δεύτερο ή στο τρίτο τηλεφώνημα μου είπε ότι δεν λειτουργούν κάτι μηχανήματα. Τα πιεσόμετρα, δεν θυμάμαι καλά. Στο τρίτο η στο τέταρτο τηλεφώνημα ότι κάνουν κάρπα στο παιδί.
Μπαίνω στο νοσοκομείο. Ήταν σοκαρισμένη, κλαμένη. Δεν ξέρω, είναι οι γιατροί μέσα. Ήταν μισάνοιχτη η πόρτα και όταν πήγα να μπω ήταν οι γιατροί μέσα. Βγαίνει ο κ. Τζιούβας ήταν ένα εικοσάλεπτο μέσα. Μας δείχνει ότι το παιδί… και μας λέει “Θα κάνω ό,τι μπορώ”. Ξαναμπαίνει ο κ. Τζιούβας μέσα και έρχεται ο κ. Κιουρτζίδης. Εγώ άρχισα να φωνάζω με τον κύριο Κιουρτζίδη. Μου το περιέγραψε η θεία μου αυτό. Εγώ δεν το θυμόμουν.
Μετά από πέντε χρόνια, δεν μπορείς να σκεφτείς τα γύρω-γύρω πράγματα, πέρα από το συμβάν, τον θάνατο του παιδιού μου. Μας ενημερώνει ότι το παιδί δεν τα κατάφερε»
