Γιώργος Κωνσταντίνου: «Πολλές φορές έπαιζα κάπου επειδή ήταν θέμα επιβίωσης»
Η Σημασία της Υποκριτικής
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου, αναγνωρίσιμος ηθοποιός με πολυάριθμες διακρίσεις, έχει μιλήσει ανοιχτά για την εμπειρία του στην υποκριτική. Θεωρεί την τέχνη του ως λειτούργημα, κάτι που δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο επάγγελμα. Από τις δηλώσεις του κατανοούμε την ένταση και την αφοσίωση που απαιτεί η υποκριτική.
Απώλεια και Σκηνή
Στη συνέντευξή του στην εκπομπή «Πρωινό» στις 24 Ιανουαρίου, ο Γιώργος Κωνσταντίνου περιέγραψε την οδυνηρή εμπειρία της απώλειας της μητέρας του. Σε μόλις πέντε λεπτά από την ενημέρωσή του για την τραγική είδηση, έπρεπε να βρίσκεται στη σκηνή. Αυτή η στιγμή αντικατοπτρίζει την εντάσεις που βιώνουν οι ηθοποιοί, καθώς η προσωπική ζωή πολλές φορές συγκρούεται με τις επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Πολιτική Σάτιρα και Επιβίωση
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις που δεν τον ενθουσίαζαν, αλλά είχαν στόχο την επιβίωση. «Πολλές φορές έπαιζα κάπου επειδή ήταν θέμα επιβίωσης», έχει παραδεχτεί, εκφράζοντας την εσωτερική του πάλη. Η πολιτική σάτιρα, όπως έχει επισημάνει, είναι ένα από τα μέσα που χρησιμοποιεί για να προσεγγίσει τις κοινωνικές καταστάσεις, συνδυάζοντας το χιούμορ με την προσωπική του αλήθεια.
«Πολλές φορές έπαιζα κάπου επειδή ήταν θέμα επιβίωσης. Πήγαινα στο θέατρο και έλεγα ”Θεέ μου, πού πηγαίνω και τι πάω να κάνω;”», είπε χαρακτηστικά.
Στη συνέχεια, τόινισε πως η υποκριτική συνιστά λειτούργημα, αφού οι ηθοποιοί καλούνται να παίξουν, ακόμα και αν βρίσκονται σε δύσκολη συναισθηματικά ή σωματικά κατάσταση. Ο ίδιος είχε χρειαστεί να ανέβει στη σκηνή πέντε μόλις λεπτά, αφότου έμαθε ότι πέθανε η μητέρα του. Όπως ανέφερε:
«Έχασα τη μητέρα μου και σε πέντε λεπτά έπρεπε να βγω στη σκηνή. Μου κόστισε παρά πολύ γιατί ήταν ο μοναδικός άνθρωπος στη ζωή μου. Έχει τύχει να έχω 39 πυρετό και να κάθεται ο γιατρός πίσω από τη σκηνή με την ένεση για να μου την κάνει και να πάω να παίξω. Αυτό που κάνουμε δεν υπάρχει σε κανένα άλλο επάγγελμα, για αυτό το λέω λειτούργημα. Πολλές μου λένε ”Δεν σκεφτήκατε να σταματήσετε;” Τι να σταματήσω; Αν σταματήσω και ΄΄φύγω”».
