Γιάννης Μπέζος: «Τα “κυκλώματα” κι όλα αυτά που ακούγονται είναι αρλούμπες, άλλοθι για την ανικανότητά μας»
Η Κατάσταση της Τηλεόρασης
Ο Γιάννης Μπέζος, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εκπομπή «EQ», εξέφρασε την ανησυχία του για την κατάσταση της τηλεόρασης στην Ελλάδα. Χαρακτήρισε τη μυθοπλασία ως «στάσιμη και άτολμη», επισημαίνοντας την έλλειψη νέων ιδεών και τολμηρών προτάσεων. Τόνισε ότι η θεματολογία είναι πρόχειρη και η τηλεόραση δεν φαίνεται να έχει προοδεύσει.
Οι «Απαράδεκτοι» και τα Remake
Σχολίασε μάλιστα το γεγονός ότι υπάρχουν προτάσεις για remake της σειράς «Απαράδεκτοι», δηλώνοντας: «Μου λένε να κάνουμε remake. Δηλαδή τι; Να βράσουμε κόλλυβα να τα φάμε;» Η θέση του είναι σαφής: θεωρεί ότι δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνονται παλιές ιδέες χωρίς να προκύψουν νέες δημιουργίες που να πλούτίσουν την τηλεοπτική σκηνή.
«Η τηλεόραση δεν έχει καμία εξέλιξη, είναι στάσιμη και άτολμη. Κυρίως το λέω για τη μυθοπλασία, η θεματολογία είναι πρόχειρη. Τα πρώτα χρόνια το ρίσκο ήταν πιο εύκολο, μεσολάβησε μία οικονομική κρίση, τα κανάλια ήταν σε ύφεση και δεν υπήρχε το ρίσκο»
«Θυμάμαι την παρέα που κάναμε, τα γυρίσματα, τα γελιά που κάναμε, τις ωραίες στιγμές από τους “Απαράδεκτους”, αλλά φτάνει με τους “Απαράδεκτους”! Αναμοχλεύουμε τα παλιά και αυτό είναι δείγμα ότι δεν πάμε μπροστά έτσι. Πάμε παρακάτω. Είναι σαν να μαγειρεύουμε ένα φαγητό καινούργιο και να έχουμε κάτι παλιά όσπρια. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτά. Αυτό λέω ότι είναι άτολμη η τηλεόραση. Μου λένε να κάνουμε remake. Δηλαδή τι; Να βράσουμε κόλλυβα να τα φάμε; Θέλουμε καινούρια πράγματα και πρόσωπα, δεν αφορά και κανέναν πια».
Η Σημασία της Δημιουργίας Νέου Περιεχομένου
Η δήλωση του ηθοποιού κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τους παραγωγούς και τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Η ανάγκη για πρωτοποριακή δημιουργία και καινοτόμο περιεχόμενο είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Όπως τόνισε ο Μπέζος, η τηλεόραση θα πρέπει να εξελιχθεί και να επενδύσει σε νέα έργα αντί να αναλώνεται σε ανακυκλώσεις του παρελθόντος.
«Δεν έχουν γίνει σοβαρές δουλειές για πολύ σημαντικά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα της χώρας μας, όπως ο Εμφύλιος, η Δικτατορία, η Ελληνική Επανάσταση ή η οικογενειακή βία. Μόνο κάτι γραφικότητες έχουν γίνει. Και στην κωμωδία συνέχεια λέμε να μην θιχτεί ο ένας, μη θιχτεί η μειονότητα ή η πλειονότητα. Φτάνει με αυτά».
«Κάθε δουλειά που έκανα πίστευα ότι είναι η καλύτερη, ποτέ δεν γκρίνιαξα για κάτι, είτε ήταν επιτυχημένο, είτε αποτυχημένο. […] Δεν έκανα τίποτα που να μου επιβλήθη, ούτε κάποιος μου έβαλε τρικλοποδιές. Τα «κυκλώματα» κι όλα αυτά που ακούγονται είναι αρλούμπες, άλλοθι για την ανικανότητά μας».
