Βασίλης Καλογήρου – Τοξικολογικές εξετάσεις: Πέθανε στο σημείο που βρέθηκε – Εντοπίστηκε ολανζεπίνη στο οργανισμό του
Η Εξαφάνιση και η Ανακάλυψη του Βασίλη Καλογήρου
Ο Βασίλης Καλογήρου, 39 ετών, βρέθηκε χωρίς ζωή 48 ώρες μετά την εξαφάνισή του. Η τελευταία του τοποθεσία ήταν μία καίρια περιοχή όπου, σύμφωνα με τις ιατροδικαστικές εκθέσεις, πέθανε.
Φαρμακευτική Αγωγή και Πιθανές Αιτίες Θανάτου
Προτού χαθεί, ο Καλογήρου είχε λάβει ψυχοφάρμακο, συγκεκριμένα την ολανζαπίνη (Zyprexa), 24 ώρες πριν την εξαφάνιση του. Οι τοξικολογικές αναλύσεις έδειξαν την παρουσία αυτής της ψυχότροπης αντιψυχωσικής ουσίας στα ούρα και στο αίμα του. Τα πρώτα αποτελέσματα των ιατροδικαστών εκτιμούν ότι ο θάνατός του μπορεί να προήλθε από παθολογικά αίτια.
Συμπεράσματα και Επόμενα Βήματα
Οι δύο ιατροδικαστές που αναλύουν τα ευρήματα, αναμένουν την ολοκλήρωση της ιατροδικαστικής έκθεσης, στην οποία θα αναφέρονται οι τελικές διαπιστώσεις για το αίτιο του θανάτου. Μία από τις υποθέσεις είναι η καρδιακή ανακοπή, η οποία πιθανώς να προήλθε από μία σειρά συνδυαστικών παραγόντων. Η σπασμένη υοειδής οστού που βρέθηκε, αποδίδεται σε μεταθανάτια δράση πουλιών. Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, δεν βρέθηκε υπνωτική ή άλλη ουσία στο πλαίσιο των τοξικολογικών εξετάσεων, ούτε αυτή που λάμβανε ο 39χρονος για την καρδιά του. Ο Βασίλης Καλογήρου πέθανε στο σημείο που βρέθηκε, 18 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του. Από τη νεκροψία των ιατροδικαστών στο σημείο που εντοπίστηκε, βρέθηκαν ικανά στοιχεία, πτωματικά υγρά και ίχνη σήψης, που αναδεικνύουν ότι ο 39χρονος, έχασε τη ζωή του στο συγκεκριμένο σημείο.
Οι ιατροδικαστικές εκτιμήσεις, δείχνουν τα πιθανότερα αίτια των συνθηκών θανάτου του 39χρονου Βασίλη Καλογήρου, που λειτούργησαν συνδυαστικά. Η ασιτία, αφυδάτωση, εξάντληση, αποπροσανατολισμός, να επέφεραν την υποθερμία, κώμα και καρδιακή ανακοπή. Ο άτυχος άνδρας φαίνεται να έχασε τη ζωή του περίπου 48 ώρες μετά την εξαφάνισή του το απόγευμα της 30ης Δεκεμβρίου 2024, ενώ η στάση του άψυχου σώματός που αντίκρισαν αστυνομικοί και οι δύο ιατροδικαστές που έσπευσαν στο λόφο του Τυρνάβου, παρέπεμπε σε άτομο που ήταν εξαντλημένο και είχε ακουμπήσει-ξαπλώσει στο έδαφος για να ξεκουραστεί.