Αμετακίνητος Πούτιν: Συνεχίζει στην Ουκρανία εν μέσω διεθνούς απομόνωσης
Στις 19 Ιουλίου 2025, ο Βλαντίμιρ Πούτιν παραμένει σταθερός στη δέσμευσή του να συνεχίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, παρά την αυξανόμενη διεθνή απομόνωση και την υποχώρηση της παγκόσμιας επιρροής της Ρωσίας, όπως αναφέρουν έγκυρες πηγές. Η Μόσχα αντιμετωπίζει πρωτοφανείς προκλήσεις: από τις ασφυκτικές δυτικές κυρώσεις που περιορίζουν την πρόσβασή της σε παγκόσμιες αγορές, μέχρι την αργή στρατιωτική πρόοδο στο ουκρανικό μέτωπο, όπου οι ουκρανικές δυνάμεις, ενισχυμένες με δυτικό οπλισμό, συνεχίζουν να προβάλλουν σθεναρή αντίσταση.
Η επιμονή του Πούτιν στον πόλεμο, που ξεκίνησε το 2022, φαίνεται να πηγάζει από τη στρατηγική του να διατηρήσει τον έλεγχο σε κατεχόμενα εδάφη, όπως το Ντονμπάς, και να αποτρέψει την περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η στάση του έχει κόστος. Σύμφωνα με το Reuters, η ρωσική οικονομία δέχεται πιέσεις, με τις εξαγωγές πετρελαίου να περιορίζονται από τις δυτικές κυρώσεις και τις απειλές του Προέδρου Τραμπ για δασμούς σε χώρες που συνεργάζονται με τη Ρωσία. Παράλληλα, η στρατιωτική παραγωγή της Ρωσίας αδυνατεί να καλύψει τις απώλειες, με το Foreign Policy να αναφέρει ότι η Μόσχα παράγει μόλις 20 κάννες πυροβολικού μηνιαίως, έναντι απωλειών 320.
Η διεθνής θέση της Ρωσίας εξασθενεί, καθώς ακόμα και παραδοσιακοί σύμμαχοι, όπως το Καζακστάν, εκφράζουν ανησυχίες, ενώ η Κίνα καλεί για διπλωματική λύση. Πρόσφατες επιθέσεις, όπως η εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου στο Ντνίπρο, έχουν κλιμακώσει την ένταση, προκαλώντας φόβους για ευρύτερη σύγκρουση. Παρά τις προκλήσεις, ο Πούτιν επιμένει, πιστεύοντας ότι η ανθεκτικότητα της ρωσικής οικονομίας και οι εναλλακτικές αγορές πετρελαίου θα του επιτρέψουν να συνεχίσει. Όμως, η συνεχιζόμενη σύγκρουση και η διπλωματική απομόνωση θέτουν σε κίνδυνο τη θέση της Ρωσίας ως παγκόσμιας δύναμης, με χώρες όπως η Φινλανδία και η Πολωνία να ενισχύουν τις άμυνές τους.
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί στενά, καθώς η στάση του Πούτιν όχι μόνο διαμορφώνει το μέλλον της Ουκρανίας αλλά και επαναπροσδιορίζει τις γεωπολιτικές ισορροπίες. Η ερώτηση παραμένει: θα καταφέρει ο Πούτιν να διατηρήσει την πορεία του ή θα αναγκαστεί να υποχωρήσει υπό το βάρος των πιέσεων;
