Αγωνία για τον Μίμη Δομάζο: Έβλεπες έναν άνθρωπο που κατέρρεε και σου έλεγε: «όχι είμαι μία χαρά», λέει ο γιατρός που τον φρόντισε

Καταστάσεις υγείας του Μίμη Δομάζου

Ο Μίμης Δομάζος, γνωστός ως ο «στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου, περνά κρίσιμες ώρες καθώς αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας. Στις 83ες γενέθλιές του, υπέστη ανακοπή καρδιάς και νοσηλεύεται διασωληνωμένος στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός». Οι γιατροί που τον φροντίζουν παρακολουθούν στενά την κατάστασή του, η οποία παραμένει κρίσιμη.

Προγραμματισμένες εξετάσεις και η εξέλιξη της κατάστασης

Σύμφωνα με ιατρικές πληροφορίες, ο Δομάζος πήγε σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο για προγραμματισμένες εξετάσεις, αφού είχε περάσει πρόσφατα κορονοϊό. Μετά την αξονική τομογραφία, οι γιατροί αποφάσισαν πως έπρεπε να μεταφερθεί αμέσως στο νοσοκομείο λόγω της αναγνώρισης σοβαρών καρδιολογικών θεμάτων.

Η ιατρική παρέμβαση και υποστήριξη

Ο ιατρός Παναγιώτης Παντελάκος ανέφερε ότι ο Δομάζος έφτασε στο ιατρικό κέντρο χωρίς σφυγμό καιπως οι ειδικοί προχώρησαν σε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Η κατάσταση αυτή απαιτεί πλήρη κλινικό εργαστηριακό έλεγχο, καθώς η ζωή του «στρατηγού» είναι σε κίνδυνο. Οι επόμενες ώρες είναι καθοριστικές και όλοι εύχονται για την ανάρρωσή του.

«Ο κύριος Δομάζος ήρθε σε εμάς, στο διαγνωστικό μας κέντρο με προγραμματισμένο ραντεβού για αξονική τομογραφία θώρακος, γιατί είχε covid. Συνοδευόταν από έναν συνάδελφο οδοντίατρο και από την κόρη του. Μετά την αξονική τομογραφία ήρθε στο γραφείο μου, καθίσαμε και μιλήσουμε μέχρι να βγει η διάγνωση του αξονικού τομογράφου, η οποία άμεσα έλεγε ότι πρέπει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, διότι είχε καρδιολογικό ιστορικό, πνευμονικό οίδημα και υγρό στους δύο πνεύμονες.

Κάλεσα άμεσα τον καρδιολόγο και τους συναδέλφους, οι οποίοι έπρεπε να κινητοποιηθούν για να καλέσουμε το ΕΚΑΒ και την ώρα που κατέβαινε τα σκαλιά κατέρρευσε.

Σε πέντε λεπτά, δέκα το πολύ ήρθε το ΕΚΑΒ και τον μετέφερε στο νοσοκομείο «Ερυθρός».

Στην παράκλησή μου να τον βοηθήσω , γιατί καταλάβαινα ως γιατρός ότι είχε δύσπνοια και ταχυκαρδία, είπα να τον μεταφέρουμε με μία καρέκλα από τις αναπηρικές. Εκείνος δεν δέχθηκε και είπε “θα κατέβω μόνος μου Παναγιώτη, έχω τη δυνατότητα”.

Ήταν ένα σημείο, το οποίο προσωπικά με λύγισε. Ένας ζεστός, υπέροχος άνθρωπος που είναι κοντά πάντα σε όλους και η τελευταία του εντύπωση και συγκίνηση την οποία έζησα με πολλή ένταση ήταν το πάθος του για ζωή. Έβλεπες έναν άνθρωπο που κατέρρεε και σου έλεγε: «όχι είμαι μία χαρά»».