Στέφανος Κασσελάκης για Παύλο Πολάκη: «Δεν χαιρέτησε –ούτε μία φορά, έστω και διά χειραψίας– τον Τάιλερ»

Μια Ματιά στο Βιβλίο

Το βιβλίο του Στέφανου Κασσελάκη, με τίτλο «Δεύτερη Ευκαιρία», αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 16 Ιανουαρίου. Ωστόσο, αρκετά αποσπάσματα έχουν ήδη προκαλέσει αίσθηση. Η αφήγησή του ξεκινά από την παιδική του ηλικία και διατυπώνει τις εμπειρίες που αγωνίστηκε να ξεπεράσει. Στο προσκήνιο έρχεται η αναφορά στη ζωή του ως φοιτητής στις Ηνωμένες Πολιτείες, αποκαλύπτοντας τις πρώτες του επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Μιλώντας το πρωί στο Mega για τους λόγους που επέλεξε να μιλήσει για τη χρήση κοκαΐνης. «Δεν αισθάνθηκα καμία ανάγκη να γράψω απολύτως τίποτα. Θεώρησα ότι είναι καλό να μπορούμε να είμαστε αυθεντικοί και να λέμε και τις κακές στιγμές μας. Ξέρετε, η πολιτική στην Ελλάδα είναι η πολιτική της βιτρίνας, το δήθεν. Αυτό πρέπει να τελειώσει. Ο κόσμος είναι προδομένος από τους πολιτικούς, ακριβώς επειδή δεν ξέρει ποιοι είναι στην πράξη και θεωρεί ότι όλοι είναι το ίδιο. Εσείς, προσωπικά, δεν έχετε περάσει δύσκολες στιγμές στη ζωή σας; Δεν ανακάμψατε; Ο κόσμος πρέπει να ξέρει πώς ανακάμπτει το άτομο που έχει απέναντί του, πώς στέκεται στα πόδια του όταν πέφτει και πώς ξεπερνά τις δύσκολες στιγμές» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Στέφανος Κασσελάκης.

Πολιτική και Προσωπικά

Τα επόμενα κεφάλαια του βιβλίου εστιάζουν στην πολιτική του πορεία και στα γεγονότα που τον οδήγησαν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Αναφέρεται σε δύσκολες στιγμές και στις προκλήσεις που αντιμετώπισε κατά την ανάληψη του ρόλου του ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μία από τις πιο συγκλονιστικές αποκαλύψεις είναι η σχέση του με τη χρήση κοκαΐνης.

«Ένιωσα καλά: ενώ μπορεί να ήμουν απογοητευμένος επαγγελματικά, τουλάχιστον το ζούσα στη Νέα Υόρκη. Ως μέρος αυτής της κουλτούρας του yuppie going out, άρχισα να κάνω κοκαΐνη με τους -κυρίως νέους- φίλους μου για πρώτη φορά στη ζωή μου (είχα αποφύγει τη χρήση ναρκωτικών σε όλο το κολέγιο)…», αναφέρει ο Στέφανος Κασσελάκης.

Αναφερόμενος στη σχέση του με κοπέλα από την Αϊόβα, σημειώνει: «Η σχέση μας ”έπιασε πάτο” όταν εκείνη έφερε ένα τεστ ούρων κοκαΐνης στο σπίτι, το οποίο φυσικά αρνήθηκα να κάνω» και προσθέτει: «Για να είμαι δίκαιος μαζί της, η φίλη μου με αγαπούσε πολύ και πίστευε σε μένα (…). Για να είμαι δίκαιος και με τον εαυτό μου, ωστόσο, ποτέ δεν ανέπτυξα κάτι που να μοιάζει έστω και ελάχιστα με εθισμό. Δόξα τω Θεώ, η κατάχρηση ουσιών δεν τρέχει στα γονίδιά μου. Για πολλούς ανθρώπους είναι ένα τεράστιο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με ενσυναίσθηση και μια συγκαταβατική, χωρίς αποκλεισμούς προσέγγιση».

«Ήμουν πολύ πιο σίγουρος για τον εαυτό μου, έχοντας χτίσει πολλή αντοχή ύστερα από τέσσερα χρόνια ως επιχειρηματίας και έχοντας τελικά κερδίσει αναγνώριση στον κλάδο μου. Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Μισισίπι και εκπονώντας το διδακτορικό του στη νοσηλευτική πρακτική στη Νέα Υόρκη, ο Τάιλερ με συναντούσε στην κοινή μας γειτονιά στο West Village σχεδόν μία φορά την εβδομάδα – για αρκετούς μήνες.Σε ένα σημείο, απλώς ξεκίνησε τη συζήτηση και έκανε την πρωτότυπη ερώτηση: «Γεια σου, μένεις στη γειτονιά;». Είχαμε μια άμεση σύνδεση. Την επόμενη εβδομάδα πήγαμε για έναν καφέ που κράτησε σχεδόν τρεις ώρες. Την επόμενη μέρα βγήκαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήταν τότε που έκανα coming out σε κάποιον για πρώτη φορά. Αρχίσαμε να μιλάμε κάθε μέρα από τότε. Το παραδέχτηκα και στη μαμά μου τους επόμενους μήνες, τον Ιούλιο του 2019…».

Αναφορές σε Σημαντικά Πρόσωπα

Το βιβλίο δεν παραλείπει να αναφερθεί και σε άλλες προσωπικότητες όπως ο Αλέξης Τσίπρας και η Όλγα Γεροβασίλη. Σαφείς είναι οι αιχμές που αφήνει εναντίον του Πολάκη, με αναφορές σε γεγονότα από την κοινή τους πορεία. «Δεν χαιρέτησε ούτε μία φορά, έστω και διά χειραψίας, τον Τάιλερ…» αναφέρει χαρακτηριστικά, προκαλώντας ερωτηματικά γύρω από τις σχέσεις εντός του κόμματος.

«Θεωρούσα αυτονόητη την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια από όλους τους βουλευτές και τις βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Η κομματική πειθαρχία δεν θα έπρεπε καν να τεθεί στο τραπέζι σε ένα κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αλλά ως πρόεδρος ήταν, πρωτίστως, δική μου ευθύνη να προστατέψω το αυτονόητο: την υπερψήφιση του νομοσχεδίου. Το νομοσχέδιο υπερψήφισαν, γενικά, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, η Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας, ενώ καταψήφισαν το ΚΚΕ, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και οι Σπαρτιάτες. Από τον ΣΥΡΙΖΑ, απουσίαζαν οι κ.κ. Παύλος Πολάκης και Όθων Ηλιόπουλος. Η κ. Νίνα Κασιμάτη δήλωσε «παρούσα».

Ο Παύλος επέλεξε να απέχει… Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως τον χρόνο που ήμουν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ποτέ δεν χαιρέτησε –ούτε μία φορά, έστω και διά χειραψίας– τον Τάιλερ…».

«Η αρχή του τέλους μου στον προεδρικό θώκο του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η αμφισβήτηση του Αλέξη Τσίπρα. Ο Αλέξης ήταν κάτι σαν το «Άγιο Δισκοπότηρο» στον ΣΥΡΙΖΑ, ο άνθρωπος που δεν άγγιζε κανείς. Η αλήθεια ήταν μία. Δεν είχε κερδίσει ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές. Ο Αλέξης τις είχε κερδίσει, με υποσχέσεις που δεν τήρησε. Όμως οι ίδιοι δεν ήταν ποτέ έτοιμοι να κυβερνήσουν, τουλάχιστον αρκετοί από αυτούς. Το κόμμα έφθινε συνεχώς. Αυτό που είχαν ανάγκη ήταν ένας αποδιοπομπαίος τράγος προκειμένου να του ρίξουν όλες τις ευθύνες, πολιτικές και οικονομικές».

Αναφέρεται και στην Όλγα Γεροβασίλη: «Η Όλγα, η οποία είχε καθημερινή επικοινωνία με τον Αλ. Τσίπρα δεν έκανε τίποτα άλλο πέρα από το να ακολουθήσει το σήμα που της έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας με την παρέμβασή του. Η Όλγα ήταν και θα είναι πάντα η εντολοδόχος του Αλέξη Τσίπρα, αυτή που θα βγαίνει μπροστά για αυτόν».

Το βιβλίο του Στέφανου Κασσελάκη είναι βέβαιο ότι θα διαβαστεί πολύ και θα συζητηθεί.