Μαρίνα Ψάλτη για τον Γιάννη Φέρτη: «Είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος γιατί έζησα 30 χρόνια με την αγάπη της ζωής μου»
Η Μαρίνα Ψάλτη: Μια Ζωή με Πάθος
Η Μαρίνα Ψάλτη, μια εξαιρετική ηθοποιός με πολυάριθμες διακρίσεις, πορεύεται με τις αναμνήσεις των 30 χρόνων που πέρασε δίπλα στην αγάπη της ζωής της, τον Γιάννη Φέρτη. Εκφράζοντας την υπόσταση και την καλλιτεχνική της διάθεση, η Μαρίνα μοιράστηκε τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, ιδίως την καταθλιπτική περίοδο που πέρασε λόγω της ασθένειας του συζύγου της.
Η Πολυάσχολη Καριέρα της
Η συμμετοχή της στη νέα σειρά «Άγιος Έρωτας» λειτούργησε ωφέλιμα στη ζωή της. Όπως ανέφερε, αυτό το έργο ήρθε σαν δώρο που την ώθησε να σηκωθεί από το κρεβάτι της και να επιστρέψει στη δουλειά. Αυτή η ευκαιρία, σε μια πολύ δύσκολη ψυχολογικά περίοδο, ήταν θερμή και υπενθύμισε την αξία της τέχνης στην καθημερινότητά της. Ο «Άγιος Έρωτας» σηματοδότησε ένα νέο ξεκίνημα για εκείνη, βοηθώντας την να ανακαλύψει ξανά τη χαρά της υποκριτικής.
«Ήμασταν μαζί 30 χρόνια με τον Γιάννη Φέρτη. Είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος γιατί έζησα 30 χρόνια με την αγάπη της ζωής μου. Τυχεροί και οι δύο γιατί ζήσαμε πολύ ωραία. Είχα πει στον Γιάννη Φέρτη ότι αν δεν με παντρευτεί δεν θα συζήσουμε ποτέ. Παντρευτήκαμε, αλλά δεν μου πήρε μονόπετρο, το έβρισκε αστείο. Όταν φεύγει ο άνθρωπος της ζωής σου, ο καθένας κρατιέται όπως μπορεί. Αυτά τα κεφάλαια δεν κλείνουν γιατί είναι όλοι μου η ζωή. Υπάρχει με μια άλλη μορφή και προσπαθώ να ζήσω κάπως» εξομολογήθηκε.
«Την κατάθλιψη την έπαθα για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο και ήταν η αρρώστια του Γιάννη. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου»
Δυσκολίες και Μαθήματα
«Την κατάθλιψη την έπαθα για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο» είπε η Μαρίνα, αναφερόμενη στην ασθένεια του Γιάννη. Η ξαφνική απώλεια και η αίσθηση της απώλειας της γης κάτω από τα πόδια της κλόνισαν τη ζωή της. Ωστόσο, αυτή η δύσκολη εμπειρία την ενδυνάμωσε και την έκανε να κατανοήσει την αξία της ψυχολογικής υποστήριξης και της δημιουργικής έκφρασης. Μέσα από την τέχνη, κατάφερε να βρει ξανά το φως μετά το σκοτάδι.
«Ο “Άγιος Έρωτας” ήταν ένα τεράστιο δώρο που ήρθε σε μια πολύ δύσκολη εποχή που με ανάγκασε να σηκωθώ από το κρεβάτι, να κάνω μπάνιο, να λουστώ και να πάω στη δουλειά μου. Ήταν καμιά δεκαριά χρόνια κατάθλιψης. Έκανα και μια αγωγή για βοήθεια και προσπαθούσα. Δεν μπορούσα να το αλλάξω. Είχα μια κατάθλιψη ενεργητική. Έπρεπε να είμαι ενεργητική μέσα σε όλη αυτή τη δύσκολη φάση που περνούσα γιατί είχα την ευθύνη ενός ανθρώπου. Δεν ήμουν μόνη μου για εμένα. Αυτό σου δίνει μια δύναμη που τη βρίσκεις από το πουθενά».
