Ανατρεπτική ανακάλυψη σε εκκλησία της Αυστρίας: Νέα στοιχεία για τη μούμια ιερέα του 18ου αιώνα
Νέα επιστημονικά ευρήματα αποκαλύπτουν την ασυνήθιστη μέθοδο ταρίχευσης ενός ιερέα του 18ου αιώνα στο χωριό Μπλάζενσταϊν
Ένα μυστήριο που απασχολούσε για δεκαετίες τους ερευνητές φαίνεται να λύθηκε: η ταριχευμένη σορός που φυλάσσεται στην εκκλησία του Αγίου Θωμά στο αυστριακό χωριό Μπλάζενσταϊν ανήκει πιθανότατα στον Φραντς Ξάβερ Σίντλερ φον Ρόζενεγκ, έναν αριστοκράτη ιερέα που πέθανε το 1746 σε ηλικία μόλις 37 ετών.
Η μούμια είχε αποκτήσει το παρατσούκλι «ο ιερέας που ξεραίνεται στον αέρα», λόγω της εξαιρετικής διατήρησης του σώματός της χωρίς εμφανή σημάδια παραδοσιακής ταρίχευσης. Ωστόσο, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Frontiers in Medicine και αναμεταδίδει ο Guardian, η διατήρηση του σώματος δεν ήταν φυσική.
Η ταρίχευση έγινε μέσω του ορθού
Η μεγαλύτερη έκπληξη για τους επιστήμονες ήταν η ανακάλυψη ότι το σώμα είχε υποστεί τεχνητή ταρίχευση με έναν πολύ ασυνήθιστο τρόπο: από τον ορθό. Η μέθοδος αυτή, χωρίς εξωτερικές τομές, ήταν εντελώς άγνωστη μέχρι σήμερα.
Ο δρ Αντρέας Νέρλιχ, παθολογοανατόμος στο Πανεπιστήμιο Λούντβιχ Μαξιμιλιανός του Μονάχου και κύριος συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε ότι οι κοιλιακές και πυελικές κοιλότητες ήταν γεμάτες με ροκανίδια ξύλου, υφάσματα (μετάξι και κάνναβη), κομμάτια κλαδιών, καθώς και χλωριούχο ψευδάργυρο – όλα υλικά με ισχυρή απορροφητική ικανότητα για την αφαίρεση υγρών.
«Το σώμα δεν είχε ανοιχτεί, οπότε η μόνη πιθανή είσοδος ήταν ο ορθός», δήλωσε ο Νέρλιχ, τονίζοντας ότι η τεχνική αυτή διαφέρει δραστικά από τις γνωστές μεθόδους των αρχαίων Αιγυπτίων ή μεσαιωνικών Ευρωπαίων.
Ιατρικά και ιστορικά στοιχεία
Η μελέτη αποκάλυψε και άλλες πληροφορίες για τη ζωή και τον θάνατο του άνδρα. Πιθανή αιτία θανάτου θεωρείται η σοβαρή πνευμονική αιμορραγία λόγω φυματίωσης. Βρέθηκε επίσης μια γυάλινη χάντρα στο έντερο, πιθανότατα από ροζάριο που είχε τοποθετηθεί κατά την ταρίχευση, καθώς και ενδείξεις ότι ο άνδρας κάπνιζε πίπα και υπέφερε από κάλους – σημάδια ενός καθημερινού, κληρικού τρόπου ζωής της εποχής.
Γιατί επιλέχθηκε αυτή η μέθοδος;
Οι ειδικοί εικάζουν ότι η ασυνήθιστη τεχνική ταρίχευσης ίσως σχετίζεται με τον φόβο για μολύνσεις μέσω «κακού αέρα» (μία προ-μικροβιακή θεωρία περί νόσων) ή ενδεχομένως να έγινε για τη διατήρηση της σορού κατά τη μεταφορά της στο μοναστήρι του Βάλντχαουζεν.
Η ταρίχευση μέσω του ορθού είναι μοναδική στο είδος της, αλλά η μελέτη αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην ήταν μεμονωμένη πρακτική. Η ανακάλυψη αυτή ανοίγει νέους δρόμους για την κατανόηση των ταφικών εθίμων στην Ευρώπη του 18ου αιώνα.
