Αλέξανδρος Μυλωνάς για τον μπαμπά του: «Ήμουν μπροστά και όταν τον συνέλαβαν είχαν έρθει δυο φορές»
Η Ανάμνηση της Επιβολής της Χούντας
Ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, ένας αναγνωρίσιμος ηθοποιός της ελληνικής σκηνής, μοιράστηκε τις αναμνήσεις του από την περίοδο της χούντας σε πρόσφατη εμφάνιση του στο Στούντιο 4. Η συνέντευξή του αποκαλύπτει όχι μόνο τις προσωπικές του προκλήσεις αλλά και τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής.
Ο Φόβος και η Καταστολή
Ο ηθοποιός, θυμάται την κρίσιμη χρονική στιγμή όταν του απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα. “Ήμουν στο κολέγιο και το ’67 ήρθε η χούντα στην Ελλάδα”, είπε. Πραγματικά, αυτό το κομβικό σημείο επηρέασε τη ζωή του, καθώς η οικογένειά του αντιμετώπισε μεγάλα διλήμματα. “Τον μπαμπά μου τον είχαν συλλάβει και τον πήγαν στην Αμοργό”, πρόσθεσε, περιγράφοντας την αγωνία που βίωσε στο σπίτι του.
«Ήμουν στο κολέγιο και το ’67 ήρθε η Χούντα, λίγο νωρίτερα είχε πεθάνει ο παππούς μου. Ήρθε η Χούντα και μου απαγόρευσαν την έξοδο από τη χώρα, γιατί τότε τελείωνα το λύκειο και θα πήγαινα έξω για να σπουδάσω. Τον μπαμπά μου τον είχαν συλλάβει και τον πήγαν στην Αμοργό», είπε αρχικά ο Αλέξανδρος Μυλωνάς.
Περιγράφοντας για τη σύλληψη του πατέρα του: «Ήμουν στο λιμάνι όταν τον αποχαιρετούσα και πήγαινε το πλοίο στην Αμοργό. Ήμουν μπροστά και όταν τον συνέλαβαν, είχαν έρθει δυο φορές. Η πρώτη φορά ήταν όταν έγινε η απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου από τον Παναγούλη οπότε την ίδια μέρα φρόντισαν να σφίξουν οι κωλ… και να συλλάβουν διάφορους που δεν είχαν καμία σχέση με την απόπειρα.
Ο πατέρας μου είχε υποπτευθεί ότι μπορεί να έρθουν και είχε φύγει από το σπίτι μια ώρα πριν για να πάει στους γονείς του στην Κηφισιά. Τότε εγώ ήμουν 16 – 17. Ήρθαν, μπήκαν μέσα, άρχισαν να ψάχνουν τα δωμάτια χωρίς πολλή προσοχή, σαν να ήξεραν ότι δεν ήταν εκεί» είπε ο Αλέξανδρος Μυλωνάς.
Τα Δίδαγματα του Παρελθόντος
Η μαρτυρία του Αλέξανδρου Μυλωνά μας υπενθυμίζει τη σημασία της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οι προσωπικές ιστορίες που προκύπτουν από τις δύσκολες περιόδους στην ιστορία, όπως η δικτατορία στη Ελλάδα, διδάσκουν στους νεότερους την αξία της δημοκρατίας. Είναι αναγκαίο να μην ξεχνάμε τις θυσίες εκείνων που έχουν αγωνιστεί για μια καλύτερη κοινωνία.
