Έφυγε από τη ζωή η διακεκριμένη ποιήτρια Λένα Παππά – Πάνω από 20 ποιητικές συλλογές, έργα της μεταφράστηκαν σε πέντε γλώσσες
Η Λένα Παππά, μία από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών, αφήνοντας πίσω της σπουδαίο έργο και μακρόχρονη παρουσία στον λογοτεχνικό χώρο.
Η ποιήτρια είχε στο ενεργητικό της περισσότερες από είκοσι ποιητικές συλλογές, τις οποίες χαρακτήριζαν η συνέπεια, η ευαισθησία και η αφοσίωσή της στον ποιητικό λόγο.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932 και σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα φοίτησε στο Τμήμα Γαλλικής Φιλολογίας του Γαλλικού Ινστιτούτου. Το ενδιαφέρον της για την τέχνη την οδήγησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης, και μετέπειτα στο Παρίσι, όπου με υποτροφία ολοκλήρωσε σπουδές στη Μοντέρνα Τέχνη στη Σορβόνη, αποκτώντας το Diplôme des Études Approfondies (D.E.A.).
Η Λένα Παππά εργάστηκε για χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών ως έφορος της βιβλιοθήκης και συνεργάστηκε με τον καθηγητή Παντελή Πρεβελάκη στον τομέα της Ιστορίας της Τέχνης. Από το 1980 έως το 1990 διετέλεσε προϊσταμένη της γενικής γραμματείας της Σχολής.
Υπήρξε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και ιδρυτικό μέλος της Δελφικής Ακαδημίας, με διαρκή δράση στην προώθηση του ελληνικού πολιτισμού.
Το έργο της
Η ποιητική της παραγωγή ξεκίνησε το 1956 με τη συλλογή Ποιήματα και συνεχίστηκε με εκδόσεις όπως Λαμπηδόνες (1961), Ψίθυροι (1963), Αυτόγραφα (1967), Καθ’ Οδόν (1973), Σκοτεινός Θάλαμος (1979), Μέσα σε Καθρέφτες (1984), Αρτεσιανά (1988), Ουρανοδρόμιο (1992), ενώ το 1992 εκδόθηκε ο πρώτος τόμος των Απάντων της, με τίτλο Ποιήματα 1956-1992.
Έγραψε επίσης συλλογές διηγημάτων, όπως Βιορυθμοί (1982) και Ξενοδοχείο Δ΄ Κατηγορίας (1996), ενώ ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, ισπανικά, πολωνικά, αγγλικά και πορτογαλικά και περιλαμβάνονται σε ξένες ανθολογίες και περιοδικά.
Έχει επίσης γράψει αρχαιολογικά άρθρα και έχει μεταφράσει ξένα λογοτεχνικά κείμενα. Συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά Νέα Εστία, Ευθύνη, Κοινωνικές Τομές και Greek Letters.
Διακρίσεις και βραβεία
Το έργο της τιμήθηκε τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το 1971 τιμήθηκε με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης «Λάμπρου Πορφύρα» από την Ακαδημία Αθηνών. Το 1976 βραβεύτηκε στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Λυρικής Ποίησης των Cavalieri Per l’ Europa στην Ιταλία, ενώ έλαβε δύο φορές (1983, 1986) το Βραβείο Ποίησης Ειρήνης και Φιλίας «Αμπντί Ιπεκτσί».
Το 1985 απέσπασε τιμητική διάκριση στον 3ο Διεθνή Διαγωνισμό Ulivo d’Oro στο Τορίνο, ενώ το 1986 της απονεμήθηκε το Medaille d’Or από την Académie de Lutèce στη Γαλλία για τα βιβλία Μέσα σε Καθρέφτες και Βιορυθμοί. Το 1993 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων και το 1995 με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα Ουράνη για τον πρώτο τόμο των Απάντων της.
“Ποιήματά της μελοποίησαν ο Μίμης Πλέσσας, οι αδελφοί Κατσιμίχα και ο Γιάννης Νικολάου.”
Ήταν σύζυγος του αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Τάσου Μαρίνου, και είχαν αποκτήσει μαζί μία κόρη.
