Κατερίνα Στανίση: “Δεν νομίζω ότι με αγάπησε η Ρίτα Σακελλαρίου”
Η εμπειρία των πρώτων χρόνων
Η Κατερίνα Στανίση βρέθηκε καλεσμένη στο στούντιο 4 και μίλησε για τα πρώτα της βήματα στο τραγούδι και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε. Θυμήθηκε τις ημέρες της στη Λάρισα, όπου βίωσε μια μοναδική εμπειρία ως νεαρή τραγουδίστρια δίπλα σε πολλές άλλες καλλιτέχνιδες. «Ήμασταν 18 κοπέλες τραγουδίστριες σε ένα μαγαζί και ένας άντρας,» δήλωσε χαρακτηριστικά, αποκαλύπτοντας την ένταση που επικρατούσε στο νυχτερινό κέντρο.
Αναμνήσεις από τη δουλειά στη Λάρισα
Η Κατερίνα τόνισε ότι οι συνθήκες εργασίας τότε ήταν δύσκολες, αλλά και γεμάτες προκλήσεις. «Έκατσα δυο χρόνια στη Λάρισα και μετά στον Βόλο. Εκεί έμαθα, αλλά ήταν πολύ λαϊκά,» είπε, ενθυμούμενη την απαλή ατμόσφαιρα των νυχτερινών μαγαζιών, η οποία ένωνε τις κοπέλες με το κοινό. Αναφέρθηκε επίσης στην εποχή που συναντήθηκε με τον Πασχάλη Τερζή, ένας άλλος λαϊκός ερμηνευτής που κατάφερε να αφήσει το στίγμα του εκείνη την περίοδο.
Η δυναμική του επαγγέλματος
Η Κατερίνα ανέφερε ότι «ο άλλος μπορεί να ήταν μεθυσμένος και να έκανε τις δικές του βλακείες, αλλά θα σε έδιωχναν αν έλεγες “όχι, δεν πάω.”» Αυτή η φράση μας δίνει μια πολύτιμη εικόνα για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο χώρο του τραγουδιού. Οι αναμνήσεις αυτές αναδεικνύουν τη δυναμική του επαγγέλματος και την ανάγκη για υποστήριξη και σεβασμό στις καλλιτέχνιδες, ειδικά τις νεότερες της γενιάς.
“Μας πλήρωνε ο άνθρωπος κάθε εβδομάδα και όπως έπαιρνα τα λεφτά τα έστελνα στη μάνα μου. Όταν ήρθαμε εδώ, δεν είχαμε πουθενά να μείνουμε, μέναμε σε ένα ξενοδοχείο. Και σπίτι βρήκαν και όλα τα βρήκαν με τον αδερφό μου και όταν γύρισα έκατσα εκεί για περίπου δυο χρόνια. Η νύχτα τότε ήταν ακριβώς όπως στο ‘Αυτή η Νύχτα Μένει’, κάθε καρυδιάς καρύδι. Ήμασταν 18 κοπέλες σε ένα μαγαζί και ένας άντρας, θυμάμαι στη Λάρισα”
«Έκατσα δυο χρόνια στη Λάρισα και μετά στον Βόλο, εκεί έμαθα αλλά ήταν πολύ λαϊκά. Ακριβώς το ίδιο που είδαμε στο “Αυτό η νύχτα μένει”. Κάθε καρυδιάς καρύδι, αλλιώς δούλευαν τότε. Δηλαδή ήμασταν 18 κοπέλες τραγουδίστριες μέσα σε ένα μαγαζί και ένας άντρας.
Στη Λάρισα θυμάμαι πως ήταν και ο Πασχάλης Τερζής την δεύτερη σεζόν που ήμουν εκεί, χωρίς δισκογραφία ακόμα και εκείνος» θυμήθηκε, αρχικά, η λαϊκή ερμηνεύτρια.
«Δεν υπήρχε “αν ήθελες” να κάτσεις με τους πελάτες στα τραπέζια. Κάποιες τραγουδίστριες μπορεί να παρεξηγηθούν και να πουν τώρα “εγώ δούλευα στα μπουζούκια αλλά δεν πήγαινα στα τραπέζια”. Ε, εγώ πήγαινα, αφού τότε τα κορίτσια έτσι δούλευαν ρε παιδιά. Όχι ότι κάναμε και κάτι, πήγαινα γιατί κρατούσαμε συντροφιά»
«Ο άλλος μπορεί να ήταν μεθυσμένος και να έκανε τις δικές του βλακείες αλλά θα σε έδιωχναν αν έλεγες “όχι, δεν πάω”. Τότε ήταν υποχρεωτικό αυτό, ναι και νόμιζα ότι έτσι ήταν η δουλειά. Και στη Γερμανία που δούλευα, πάλι έτσι ήταν. Δεν ήταν βέβαια ευχάριστο» συμπλήρωσε η Κατερίνα Στανίση.
“Τραγούδησα σε πολλά μέρη της επαρχίας και μετά πήγα στη Θεσσαλονίκη. Εκεί γνώρισα την Ρίτα Σακελλαρίου, ήταν ήδη μεγάλη φίρμα. Ονοματάρα, τραγουδούσε ως πρώτο όνομα. Δε γίναμε φίλες, τι φίλη να γίνει μαζί μου; Άλλες βλέψεις είχα εγώ, ήμουν παιδάκι, της έκανα καλά φωνητικά και της άρεσα. Μετά γνώρισα τον γιο της αλλά είχα το μυαλό μου στην οικογένειά μου, αν έφαγαν αν ήπιαν, αν πήραν τα λεφτά που τους έστειλα… Μετά ήρθαμε στην Αθήνα, τότε ήμουν και δεν ήμουν με τον γιο της Ρίτας. Αυτοί με ήθελαν αλλά εγώ δεν πήγα επειδή ήταν Ριτά και μήπως με βοηθούσε. Δεν είχαμε τέτοια επαφή. Δεν ήξερε ότι ήμουν η σχέση του γιου της, το υποψιαζόταν”
Επιπλέον ανέφερε πως “Δεν νομίζω ότι με αγάπησε η Ρίτα Σακελλαρίου. Ήταν μια γυναικά η οποία είχε πολλά στο κεφάλι της, με γάμους, παιδιά… Ήταν κουρασμένη γυναίκα, δεν μπορούσες να αναπτύξεις φιλία. Κάποιες φορές ερχόμασταν πιο κοντά. Ήθελα να αναπτύξω φιλία μαζί της, γιατί όχι; Την κατάλαβα ότι είχε τα δικά της θέματα. Παντρεύτηκα και πρώτη πήγα εγώ στην εκκλησία, μετά ήρθε ο γαμπρός. Σημάδια είχα από πολύ πιο μπροστά αλλά έλεγα ότι αν δεν παντρευτώ, δεν θα χωρίσω”.
